۳۷.طُوبى لِمَن تَرَكَ شَهوَةً حاضِرَةً لِمَوعودٍ لَم يَرَهُ؛

۰.خوشا آن كه شهوتِ آماده اى را به خاطر پاداش وعده داده شده اى كه آن را نديده است ، رها كند !

۳۸.أقَلُّ ما يَكونُ في آخِرِ الزَّمانِ أخٌ يُوثَقُ بِهِ أو دِرهَمٌ حَلالٌ؛

۰.كمترين چيزى كه در آخرالزمان باشد ، برادرى مورد اطمينان يا درهمى پول حلال است.

۳۹.إنَّ اللّه َ يُحِبُّ إذا أنعَمَ عَلى عَبدٍ أن يَرى أثَرَ نِعمَتِهِ عَلَيهِ؛

۰.خدا چون به بنده اى نعمت بخشد ، دوست دارد اثر نعمت خود را در او ببيند .

۴۰.إيّاكُم وتَخَشُّعَ النِّفاقِ وهُوَ أن يُرى الجَسَدُ خاشِعاً والقَلبُ لَيسَ بِخاشِعٍ؛

۰.زنهار از خشوع منافقانه ، و آن ، چنان باشد كه تن درحالِ خشوع به نظر آيد ، ولى دل ، خاشع نباشد.

۰.فردا در قرارگاه رستاخيز ، نزديك ترينِ شما به من ، راستگوترين وامانت پردازترين و با وفاترين شما به پيمان و نيك خوترين ونزديك ترينِ شما به مردمان است.

۳۲.مَن عَمِلَ عَلى غَيرِ عِلمٍ كانَ ما يُفسِدُ أكثَرَ مِمّا يُصلِحُ؛

۰.هركه جاهلانه به كارى پردازد ، آنچه تباه سازد ، بيش از آن چيزى است كه درست كند ^۱ .

۳۳.مَن أذاعَ فاحِشَةً كانَ كَمُبدِيها ومَن عَيَّرَ مُؤمِناً بِشَى ءٍ لَم يَمُت حَتّى يَرتَكِبَهُ؛

۰.هركه زشتى اى را منتشر كند ، همانند آغاز كننده آن است ، و هر كه ننگى را به مؤمنى نسبت دهد ، نميرد تا خود مرتكب همان شود.

۳۴.أربَعٌ مِن عَلاماتِ الشَّقاءِ : جُمُودُ العَينِ وقَسوَةُ القَلبِ وشِدَّةُ الحِرصِ فيطَلَبِ الدُّنيا والإصرارُ عَلَى الذَّنبِ؛

۰.چهار چيز از نشانه هاى بدبختى است : چشم خشكى ، دل سنگى ، بسيارىِ آز در دنياجويى و پافشارى بر گناه.

۳۵.اِستَعينُوا عَلى اُمورِكُم بِالكِتمانِ ؛ فَإنَّ كُلَّ ذِي نِعمَةٍ مَحسودٌ؛

۰.در كارهاى خود از نهاندارى مدد گيريد ؛ چه ، بر هر صاحب نعمتى حسد مى برند . ^۲

۳۶.نِعمَ العَونُ عَلى تَقوَى اللّه ِ الغِنى؛

۰. توانگرى ، ياورى نيكو براى تقواست.