۶۵.اللّه َ اللّه َ فِي الصَّلاةِ فَإنَّها خَيرُ العَمَلِ ، إنَّها عِمادُ دينِكُم؛

۰.خدا را ، خدا را درباره نماز ، كه بهترين كردار و ستون دين شماست !

۶۶.اَلزّاهِدُ فِي الدُّنيا مَن لَم يَغلِبِ الحَرامُ صَبرَهُ ولَم يَشغَلِ الحَلالُ شُكرَهُ؛

۰.زاهد دنيا كسى است كه حرام ، صبرش را نرُبايد و حلال ، از شُكرش باز ندارد.

۶۷.أحبِب حَبيبَكَ هَوناً ما عَسى أن يَعصِيَكَ يَوماً ما و أبغِض بَغيضَكَ هَوناً ماعَسى أن يَكونَ حَبيبَكَ يَوماً ما؛

۰.دوستت را چندان به اندازه دوست بدار كه بسا روزى دشمنت شود ، و دشمنت را چنان به قاعده دشمن دار كه بسا روزى دوستت شود. ^۱

۶۸.اَلصَّبرُ مِنَ الإيمانِ بِمَنزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ ، فَمَن لاصَبرَ لَهُ لا إيمانَ لَهُ؛

۰.صبر نسبت به ايمان ، مانند سر است به پيكر . پس هر كه صبر ندارد ،ايمان ندارد.

۶۹.اَلصَّبرُ ثَلاثَةٌ : الصَّبرُ عَلَى المُصيبَةِ وَالصَّبرُ عَلَى الطّاعَةِ وَالصَّبرُ عَلَى المَعصِيَةِ؛

۰.صبر بر سه گونه است : صبر (يا شكيبايى) بر مصيبت ، صبر (يااستقامت) بر فرمانبردارى ، و صبر (يا خوددارى) از گناه.

۷۰.اَلدَّهرُ يَومانِ : فَيَومٌ لَكَ ويَومٌ عَلَيكَ ، فَإذا كانَ لَكَ فَلا تَبطَر وإذا كانَ عَلَيكَ فَلا
تَحزَن ، فَبِكِلَيهِما سَتُختَبَرُ؛

۵۶.اِحذَروا الذُّنوبَ ؛ فَإنَّ العَبدَ يُذنِبُ الذَّنبَ فَيُحبَسُ عَنهُ الرِّزقُ؛

۰.از گناهان بپرهيزيد ؛ زيرا روزىِ بنده اى كه دست به گناه آلايد ، بند آيد.

۵۷.ما عالَ امرُؤٌ اقتَصَدَ؛

۰.مرد ميانه رو ، درويش نشود.

۵۸.اَلدّاعي بِلا عَمَلٍ كالرّامي بِلا وَتَرٍ؛

۰.دعا كننده بى عمل ، چون تيرانداز بى زه باشد.

۵۹.اِستَنزِلوا الرِّزقَ بِالصَّدَقَةِ؛

۰.روزى را با صدقه دادن ، درخواست كنيد.

۶۰.إيّاكَ والعَجَلَةَ بِالاُمورِ قَبلَ أوانِها والتَّساقُطَ فيها عِندَ زَمانِها؛

۰.مبادا در كارها ، پيش از فرا رسيدن زمانشان ، شتاب ورزى يا هنگامى كه زمانشان رسيد [در انجام دادن آن] سهل انگارى كنى .

۶۱.إنَّ أنصَحَ النّاسِ لِنَفسِهِ أطوَعُهُم لِرَبِّهِ وأغَشُّهُم لِنَفسِهِ أعصاهُم لَهُ؛

۰.به راستى خيرانديش ترينِ مردم نسبت به خويش ، فرمانبردارترين ايشان از پروردگارش ، و خودفريب ترين آنها ، نافرمان ترينشان از خداست.

۶۲.إذا اُسيئَ إلَيكُم فَاعفُوا وَاصفَحُوا كَما تُحِبّونَ أن يُعفى عَنكُم؛

۰.اگر بر شما بدى رفت ، همان سان كه دوست داريد شما را ببخشايند ،ببخشاييد ودر گذريد.

۶۳.يا كُمَيلُ! لاتَأخُذ إلاّ عَنّا تَكُن مِنّا؛

۰.اى كميل! [ديانت و فقاهت را] جز از ما مگير تا از ما باشى.

۶۴.يا كُمَيلُ ما مِن حَرَكَةٍ إلاّ وأنتَ مُحتاجٌ فيها إلى مَعرِفَةٍ؛

۰. اى كميل! هيچ حركت (و عملى) نيست ، مگر آن كه در آن به شناخت آن نيازمندى.