شاخه هاى درخت : در آغاز مى سوزاند و در پايان، به برگ و بار مى نشاند .
۲۲۱.تَجاوَز عَنِ الزَّلَلِ وَ أقِلِ العَثَراتِ تُرفَع لَكَ الدَّرَجاتُ ؛ (4566)
۰.از خطاها چشم بپوش و از لغزش هاى ديگران درگذر تا رتبه هايت بلند گردد .
۲۲۲.تَعجيِلُ البِرِّ زِيادَةٌ فِى البِرِّ ؛ (4568)
۰.شتاب كردن در نيكى ، زيادت در نيكى است .
۲۲۳.تَدارَك في آخِرِ عُمرِكَ ما أضَعتَهُ فِي أوَّلِهِ تَسعَد بِمُنقَلَبِكَ ؛ (4572)
۰.آنچه را در اوّل عمر تباه ساخته اى ، در پايان عمر جبران كن تا در بازگشت خويش (هنگام مرگ) سعادتمند شوى .
۲۲۴.ثَمَرَةُ الحَزمِ السَّلامَةُ ؛ (4590)
۰.سلامتى ، ميوه دورانديشى است .
۲۲۵.ثَمَرَةُ العِفَّةِ الصِّيانَةُ ؛ (4593)
۰.ميوه عفّت ، خودنگاهدارى است .
۲۲۶.ثَمَرَةُ التَّواضُعِ المَحَبَّةُ ؛ (4613)
۰.دوستى ميوه فروتنى است .
۲۲۷.ثَمَرَةُ التَّجرِبَةِ حُسنُ الاِختِيارِ ؛ (4617)
۰.ميوه تجربه، انتخاب نيكوست .
۲۲۸.ثَمَرَةُ القَناعَةِ الإجمالُ فِى المُكتَسَبِ وَ العُزُوفُ عَنِ الطَّلَبِ ؛ (4634)
۰.ميوه قناعت ، اعتدال در كسب و كار ، و ناخوش داشتن درخواست است .