در شگفتم از كسى كه از بيم آسيب ديدن ، از غذا دورى مى گزيند ، چگونه از بيم كيفر دردناك ، از گناه نمى پرهيزد .
۳۵۰.عَجِبتُ لِمَن يَرجُو فَضلَ مَن فَوقَهُ كَيفَ يَحرِمُ مَن دُونَهُ ؛ (6285)
۰.در شگفتم از كسى كه به احسان فرا دستش اميد دارد ، چگونه فرودستش را محروم مى كند .
۳۵۱.عِلمٌ بِلا عَمَلٍ كَشَجَرٍ بِلا ثَمَرٍ ؛ (6290)
۰.علم بى عمل ، درخت بى ثمر را مى مانَد .
۳۵۲.عَلِّمُوا صِبيانَكُم الصَّلاةَ وَ خُذُوهُم بِها إذا بَلَغُوا الحُلُمَ ؛ (6305)
۰.به كودكان خود نماز بياموزيد و چون به سنّ بلوغ رسيدند ، آنان را براى نماز بازخواست كنيد .
۳۵۳.عَينُ المُحِبِّ عَمِيَّةٌ عَن مَعايِبِ المَحبُوبِ ، وَ أُذُنُهُ صَمّاءُ عَن قُبحِ مَساويهِ ؛ (6314)
۰.چشم عاشق از ديدن عيب هاى معشوق ، كور است و گوش او از [شنيدن ]زشتىِ بدى هايش كر .
۳۵۴.عاصٍ يُقِرُّ بِذَنبِهِ خَيرٌ مِن مُطيعٍ يَفتَخِرُ بِعَمَلِهِ ؛ (6334)
۰.گناه كارى كه به گناهش اعتراف مى كند ، بهتر است از طاعت كننده اى است كه به عملش مى بالد .
۳۵۵.عامِل سائِرَ النّاسِ بِالإنصافِ وَ عامِلِ المُؤمِنينَ بِالإيثارِ ؛ (6342)
۰.با ديگر مردمان به انصاف رفتار كن و با مؤمنان به ايثار .
۳۵۶.غايَةُ الخِيانَةِ خِيانَةُ الخِلِّ الوَدُودِ وَ نَقضُ العُهُودِ ؛ (6374)
۰.منتهاى خيانت ، خيانت كردن به دوست صميمى و شكستن پيمان است .