عمر طولانی امام مهدی(ع)

از نظر عقلی، فقط چیزی ناممکن است که لازمه آن، بودن دو نقیض با هم یا نبودن هر دوی آنها باشد و بدیهی است که طولانی بودن عمر، مستلزم چنین چیزی نیست.

از نظر علمی نیز دلیلی بر عدم امکان طولانی بودن عمر وجود ندارد؛ بلکه شماری از دانشمندان با اعتقاد به این که انسان می تواند برای مدّت های بسیار طولانی عمر کند، در تلاش اند که با بر طرف کردن موانع طول عمر، زندگی انسان را جاوید نمایند.

از سوی دیگر، تاریخ و همچنین آثار ادبی و تاریخی گذشتگان نشان می دهد که عمرهای طولانی در گذشته، امری غیر متعارف نبوده است، چنان که در قرآن و احادیث اسلامی، از افرادی نام برده شده که عمرهایی بسیار طولانی داشته اند، مانند: حضرت نوح(ع) با عمر دو هزار و پانصد ساله،حضرت عیسی(ع) که اکنون زنده است و در قیام جهانی امام مهدی(ع) حاضر خواهد شد و با ایشان نماز خواهد خواند، و خضر(ع) که پیش از حضرت موسی(ع) زندگی می کرده و هم اکنون نیز زنده است.

امّا مهم ترین دلیل ما بر وجود امام مهدی(ع) و عمر طولانی ایشان، احادیث معتبری هستند که از پیامبر خدا(ص) و اهل بیت ایشان رسیده و به بیان های گوناگون بر ادامه زندگی آن امام، تصریح و تأکید می نمایند. این احادیث، به چند دسته تقسیم می شوند:

دسته اوّل: احادیثی که تأکید می کنند زمین، هیچ گاه از امام و حجّت، خالی نبوده و خالی نخواهد بود، هر چند آن امام از دیده ها پنهان باشد.

دسته دوم: احادیثی که طول عمر امام مهدی(ع) را به نوح(ع) و عیسی(ع) و خضر(ع) تشبیه کرده اند.

دسته سوم: احادیثی که به ظهور آن امام پس از غیبتی طولانی اشاره و یا غیبت ایشان را به غیبت کوتاه مدّت و بلندمدّت تقسیم کرده اند.

دسته چهارم: احادیثی در منابع اهل سنّت که خلفای پس از پیامبر خدا(ص) را منحصر در دوازده تن ذکر کرده اند. این احادیث به ضمیمه احادیثی که امامان(ع) و خلفای پیامبر خدا(ص) را دوازده و قیام ایشان را به قیامت متّصل دانسته اند، بر حیات امام مهدی(ع) تا زمان قیام دلالت دارند.

دلایل تجربی طولانی بودن عمر امام مهدی(ع) نیز دو دسته اند:

اوّل: مشاهدات. بر پایه اسناد معتبری که در صحّت بسیاری از آنها تردیدی نیست، در طول تاریخِ نزدیک به هزار و صد و هشتاد ساله غیبت امام مهدی(ع)، بسیاری از عالمان، برگزیدگان و نیکوکارانِ مورد اعتماد، توفیق دیدار و مشاهده آن حضرت را داشته اند. این گزارش ها فراوان و گسترده، بلکه فوق حدّ تواتر و یقین آورند.

دوم: توسّل ها به امام مهدی(ع). در طول تاریخ غیبت امام مهدی(ع)، خداوند متعال در اثر توسّل به ایشان، مشکلات افراد بی شماری از معتقدان به امامت ایشان را حل کرده است. بی تردید به نتیجه رسیدن توسّل به آن امام زنده، دلیل مناسبی برای اثبات طول عمر، بلکه برای اثبات امامت ایشان است.[۱]