۱۹۱.لَيسَ مِنّا مَن وَسَّعَ اللّهُ عَلَيهِ ثُمَّ قَتَّرَ عَلى عِيالِهِ ؛ ^۱

۰.از ما نيست آن كه خدا ميدان روزى اش را فراخ كرده باشد و او بر خانواده اش تنگ گيرد .

۱۹۲.لَيسَ مِن خُلُقِ المُؤمِنِ المَلَقُ ؛ ^۲

۰.چاپلوسى ، خوى مؤمن نيست .

۰.اگر آنچه را كه من مى دانم ، مى دانستيد ، اندك مى خنديديد و بسيار مى گريستيد .

۱۸۷.لِيَأخُذِ العَبدُ مِن نَفسِهِ لِنَفسِهِ و مِن دُنياهُ لآِخِرَتِهِ و مِنَ الشَّبيبَةِ قَبلَ الِكبَرِ و مِنَ الحَياةِ قَبلَ المَماةِ ، فَما بَعدَ الدُّنيا مِن دارٍ إلاَّ الجَنَّةُ أوِ النّارُ ؛ ^۱

۰.بنده بايد كه از خويش براى خويش ، و از دنيايش براى آخرت ، و از جوانى اش پيش از پيرى ، و از زندگى اش پيش از مرگ توشه برگيرد ، كه پس از دنيا سرايى جز بهشت يا دوزخ نيست .

۱۸۸.لَيسَ الشَّديدُ بِالصُّرعَةِ ، إنَّمَا الشَّديدُ الَّذي يَملِكُ نَفسَهُ عِندَ الغَضَبِ ؛ ^۲

۰.نيرومند ، آن نيست كه حريف را به زمين مى افكند . نيرومند ، كسى است كه به هنگام خشم بر خويشتن چيره باشد .

۱۸۹.لَيسَ بِكَذّابٍ مَن أصلَحَ بَينَ اثنَينِ فَقالَ خَيرا أو نَمى خَيرا ؛ ^۳

۰.دروغگو نيست آن كه [مصلحت جويانه] ميان دو نفر آشتى مى دهد . او خير مى گويد يا بر خيرى مى افزايد .

۱۹۰.لَيسَ مِنّا مَن لَم يُؤَقِّرِ الكَبيرَ و يَرحَمِ الصَّغيرَ و يَأمُر بِالمَعروفِ و يَنهَ عَنِ المُنكَرِ ؛ ^۴

۰.از ما نيست آن كه پيران را حرمت نمى نهد و با كودكان مهربان نيست و امر به معروف و نهى از منكر نمى كند .