۲۱۰.اَلمُسلِمُ أخُو المُسلِمِ لايَظلِمُهُ و لا يُسلِمُهُ ؛ ۱
۰.مسلمان ، برادر مسلمان است ؛ نه بر او ستم مى كند و نه به دست [ستم ]ديگرانش مى سپارد .
۲۱۱.اَلمُسلِمُ مَن سَلِمَ المُسلِمونَ مِن لِسانِهِ و يَدِهِ ؛ ۲
۰.مسلمان ، كسى است كه مسلمانان از دست و زبان او آسوده باشند .
۲۱۲.مِلاكُ الدّينِ الوَرَعُ ؛ ۳
۰.نشانه ديندارى ، پارسايى است .
۲۱۳.مَن آتاهُ اللّهُ خَيرا فَليُرَ عَلَيهِ ؛ ۴
۰.هر كه خداوند به او نعمتى داده است ، بايد [نشانه هاى آن] در او نمايان باشد .
۲۱۴.مَنِ اشتاقَ إلَى الجَنَّةِ سارَعَ إلَى الخَيراتِ ؛ ۵
۰.هر كه مشتاق بهشت است ، به سوى نيكى ها مى شتابد .
۲۱۵.مَنِ التَمَسَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللّهِ سَخِطَ اللّهُ عَلَيهِ و أسخَطَ عَلَيهِ النّاسَ ؛ ۶
۰.هركه با خشم خدا خواهان خشنودى مردم باشد ، خداوند بر او خشم مى گيرد و مردم را از او خشمگين مى كند .
۲۱۶.مَنِ انقَطَعَ إلَى اللّهِ كَفاهُ اللّهُ كُلَّ مَؤونَةٍ و رَزَقَهُ مِن حَيثُ لايَحتَسِبُ و مَنِ انقَطَعَ إلَى الدُّنيا وَكَلَهُ اللّهُ إلَيها ؛ ۷
۰.