كند و پاسخ نگويد ، [روز قيامت] لجامى آتشين بر دهانش زده مى شود .

۲۳۱.مَن سَرَّتهُ حَسَنَتُهُ و ساءَتهُ سَيِّئَتُهُ فَهُوَ مُؤمِنٌ ؛ ^۱

۰.هر كه از كار نيك خود ، شادمان و از كار بد خود ، اندوهناك شود ، مؤمنى راستين باشد .

۲۳۲.مَن سَرَّهُ أن يَسكُنَ بُحبوحَةَ الجَنَّةِ فَليَلزِمِ الجَماعَةَ ؛ ^۲

۰.هركه خوش دارد كه در ميانه بهشت جاى گيرد ، بايد با جماعت همراه شود .

۲۳۳.مِن سعادَةِ المَرءِ حُسنُ الخُلقِ ؛ ^۳

۰.نيك خويى ، نشانه سعادت آدمى است .

۲۳۴.مَن صَمَتَ نَجا ؛ ^۴

۰.آن كه خموشى پيشه سازد ، نجات مى يابد .

۲۳۵.مَن طَلَبَ الدُّنيا بِعَمَلِ الآخِرَةِ فَما لَهُ فِي الآخِرَةِ مِن نَصيبٍ ؛ ^۵

۰.هركه با كار اخروى در پىِ رسيدن به دنيا باشد ، در آخرت ، او را [از آن كار ]بهره اى نباشد .

۲۳۶.مَن طَلَبَ العِلمَ تَكَفَّلَ اللّهُ بِرِزقِهِ ؛ ^۶

۰.هركه در پى كسب دانش باشد ، خداوند ، عهده دار روزى اش مى شود .

۲۳۷.مَن طَلَبَ مَحامِدَ النّاسِ بِمَعاصِي اللّهِ عادَ حامِدُهُ مِنَ النّاسِ ذامّا ؛ ^۷

۲۲۶.مِن حُسنِ إسلامِ المَرءِ تَركُهُ مالايَعنيهِ ؛ ^۱

۰.از نيكويىِ مسلمانىِ آدمى اين است كه از آنچه به كارش نمى آيد ، دست بدارد .

۲۲۷.مَن حَمَلَ سِلعَتَهُ فَقَد بَرِى ءَ مِنَ الكِبرِ ؛ ^۲

۰.هركه بار خود را برگيرد ، از تكبّر به دور باشد .

۲۲۸.مَن خَافَ اللّهَ خَوَّفَ اللّهُ مِنهُ كُلَّ شَى ءٍ و مَن لَم يَخَفِ اللّهَ خَوَّفَهُ اللّهُ مِن كُلِّ شَيءٍ ؛ ^۳

۰.هر كه از خدا بهراسد ، خداوند ، همه چيز را از وى بيمناك كند و هر كه از خدا نهراسد، خداوند او را از همه چيز بيمناك كند .

۲۲۹.مَن رَأىَ عَورَةً فَسَتَرَها كانَ كَمَن أحيا مَوؤُدَةً مِن قَبرِها ؛ ^۴

۰.هركه زشتكارى پنهانى را [از برادر دينى خود] ببيند و آن را آشكار نكند، مانند كسى است كه زنده به گورى را از گور رهانيده باشد . ^۵

۲۳۰.مَن سُئِلَ عَن عِلمٍ يَعلَمُهُ فَكَتَمَهُ اُلجِمَ بِلِجامٍ مِنَ النّارِ ؛ ^۶

۰.هر كه را از دانشى بپرسند كه از آن آگاه است و او [دانش خود را] پنهان