كند و پاسخ نگويد ، [روز قيامت] لجامى آتشين بر دهانش زده مى شود .
۲۳۱.مَن سَرَّتهُ حَسَنَتُهُ و ساءَتهُ سَيِّئَتُهُ فَهُوَ مُؤمِنٌ ؛ ۱
۰.هر كه از كار نيك خود ، شادمان و از كار بد خود ، اندوهناك شود ، مؤمنى راستين باشد .
۲۳۲.مَن سَرَّهُ أن يَسكُنَ بُحبوحَةَ الجَنَّةِ فَليَلزِمِ الجَماعَةَ ؛ ۲
۰.هركه خوش دارد كه در ميانه بهشت جاى گيرد ، بايد با جماعت همراه شود .
۲۳۳.مِن سعادَةِ المَرءِ حُسنُ الخُلقِ ؛ ۳
۰.نيك خويى ، نشانه سعادت آدمى است .
۲۳۴.مَن صَمَتَ نَجا ؛ ۴
۰.آن كه خموشى پيشه سازد ، نجات مى يابد .
۲۳۵.مَن طَلَبَ الدُّنيا بِعَمَلِ الآخِرَةِ فَما لَهُ فِي الآخِرَةِ مِن نَصيبٍ ؛ ۵
۰.هركه با كار اخروى در پىِ رسيدن به دنيا باشد ، در آخرت ، او را [از آن كار ]بهره اى نباشد .
۲۳۶.مَن طَلَبَ العِلمَ تَكَفَّلَ اللّهُ بِرِزقِهِ ؛ ۶
۰.هركه در پى كسب دانش باشد ، خداوند ، عهده دار روزى اش مى شود .
۲۳۷.مَن طَلَبَ مَحامِدَ النّاسِ بِمَعاصِي اللّهِ عادَ حامِدُهُ مِنَ النّاسِ ذامّا ؛ ۷