۲۶۶.اَلنَّظَرُ فِي الخُضرَةِ يَزيدُ فِي البَصَرِ ؛ ^۱

۰.نگريستن به سبزه ، بر بينايى مى افزايد .

۲۶۷.اَلنَّظرَةُ سَهمٌ مَسمومٌ مِن سِهامِ إبليسَ ؛ ^۲

۰.نگاه بد ، تيرى زهرآگين از تيرهاى شيطان است .

۲۶۸.نِعمَتانِ مَغبونٌ فيهِما كَثيرٌ مِنَ النّاسِ : اَلصِّحَّةُ وَ الفَراغُ ؛ ^۳

۰.دو نعمت است كه بيشتر مردم در آنها زيانكارند : سلامت و فراغت .

۲۶۰.اَلمُؤمِنُ كَيِّسٌ فَطِنٌ حَذِرٌ ؛ ^۱

۰.مؤمن زيرك ، هوشيار و بيمناك و پرهيزكننده است .

۲۶۱.اَلمُؤمِنُ لِلمُؤمِنِ كَالبُنيانِ يَشُدُّ بَعضُهُ بَعضا ؛ ^۲

۰.مؤمن براى مؤمن ، چونان بنايى است كه بخشى از آن ، تكيه گاه بخش ديگر است .

۲۶۲.اَلمُؤمِنُ مِرآةُ المُؤمِنِ ؛ ^۳

۰.مؤمن ، آينه مؤمن است .

۲۶۳.اَلمُؤمِنُ مَن آمَنَهُ النّاسُ عَلى أنفُسِهِم و أموالِهِم ؛ ^۴

۰.مؤمن ، كسى است كه مردم او را بر جان و مال خويش امين شمارند .

۲۶۴.اَلمُؤمِنُ يَسيرُ المَؤونَةِ ؛ ^۵

۰.مؤمن ، كم خرج است . ^۶

۲۶۵.اَلنَّدَمُ تَوبَةٌ ؛ ^۷

۰.پشيمانى [از گناه] توبه است .