۰.هديه خدا به مؤمن ، درخواست كننده اى است كه بر درِ خانه اوست .

۲۷۳.يا عَجَبا كُلَّ العَجَبِ لِلمُصَدِّقِ بِدارِ الخُلودِ و هُوَ يَسعى لِدار الغُرورِ ؛ ^۱

۰.بس شگفتا از كسى كه سراى جاودان را باور دارد و براى سراى فريب (دنيا) مى كوشد .

۲۷۴.يُبصِرُ أحَدُكُم القَذى في عَينِ أخيهِ و يَدَعُ الجِذعَ في عَينِهِ ؛ ^۲

۰.برخى از شما خاشاك را در چشم برادرش مى بيند و تنه درخت را در چشم خود ، وا مى گذارد .

۲۷۵.يُبعَثُ النّاسُ يَومَ القِيامَةِ عَلى نِيّاتِهِم ؛ ^۳

۰.آدميان در قيامت بر آن نيّتى كه دارند ، برانگيخته مى شوند .

۲۷۶.يَدُ اللّهِ عَلَى الجَماعَةِ ؛ ^۴

۰.دست خدا بر سرِ جماعت است .

۲۷۷.يَسِّروا و لاتُعَسِّروا ؛ ^۵

۰.كارها را [براى مردم] آسان كنيد و دشوار نكنيد .

۲۷۸.اليَمينُ الكاذِبَةُ تَدَعُ الدِّيارَ بَلاقِعَ ؛ ^۶

۰.

باب و ـ ى

۲۶۹.حديث قدسى : وَجَبَت مَحَبَّتي لِلمُتَحابّينَ فِيَّ وَ المُتَجالِسينَ فِيَّ وَ المُتَباذِلينَ فِيَّ و المُتَزاوِرينَ فِيَّ ؛ ^۱

۰.محبّت من بر آنان كه در راه من به يكديگر محبّت مى ورزند و در راه من با يكديگر همنشينى مى كنند و در راه من به يكديگر مى بخشند و در راه من به ديدار يكديگر مى روند ، واجب است .

۲۷۰.وَجَبَت مَحَبَّةُ اللّهِ عَلى مَن اُغضِبَ فَحَلُمَ ؛ ^۲

۰.محبّت خدا بر كسى كه به خشمش آورند و او بردبارى كند ، واجب مى شود .

۲۷۱.اَلوَحدَةُ خَيرٌ مِن جَليسِ السَّوءِ وَ الجَليسُ الصّالِحُ خَيرٌ مِنَ الوَحدَةِ ؛ ^۳

۰.تنهايى ، بهتر از همنشين بد است و همنشين نيك ، بهتر از تنهايى است .

۲۷۲.هَدِيَّةُ اللّهِ إلَى المُؤمِنِ السّائِلُ عَلى بابِهِ ؛ ^۴