اين مقاله ، به ترتيب مجلّدات هشتگانه الكافى است .

اشعار

1 . پيرمردى از اميرالمؤمنين عليه السلام درباره قضا و قدر پرسيد ، و آن امام عليه السلام ، پاسخى قانع كننده بدو داد . پيرمرد ، كه از پاسخ امام عليه السلام خشنود شده بود ، اين بيت ها را سرود :

أنتَ الامامُ الذى نَرْجو بطاعتهيومَ النّجاةِ من الرحمنِ غُفرْانا
اَوْضَحْتَ مِن اَمْرِنا ما كانَ مُلْتَبِساجزاكَ ربُّكَ بالإحسانِ اِحْسانا .^۱
يعنى : تو همان پيشوايى هستى كه با پيروى اش ، اميد بخشايش خداوند را در روز جزا داريم . دشوارى و ابهام ما را زدودى و روشن ساختى ، خدايت در برابر اين نيكى ، تو را نيكى دهاد!
شيخ صدوق (م 381 ق) و شيخ مفيد (م 413 ق) در برخى آثارشان ، افزون بر اين دو بيت ، چهار بيت پس از آن را نيز آورده اند . ^۲ ابن ابى الحديد معتزلى (م 656 ق) نيز در شرح يكى از كلمات قصار امير مؤمنان عليه السلام ، اين دو بيت را آورده است . ^۳
2 . دختر ابو يَشْكُر سرود :

اُعْدُدْ رسولَ اللّهِ واعْدُدْ بعدهأسدَ الإلهِ وثالثا عبّاسا
واعْدُدْ عَلىَّ الخَيْرِ واعْدُدْ جعفراواعْدُدْ عقيلاً بعده الرّواسا .^۴
يعنى : بر شمار ، پيمبر خدا صلى الله عليه و آله و پس از او شير خدا (حمزه) و عباس را . و بر شمار ، على عليه السلام را كه مظهر نيكى است و جعفر و عقيل را كه جملگى رئيس و بزرگوارند .