شرح نامه 76 نهج البلاغه ـ اخلاق فرماندهى

حدیث :

^{و من وصية له ( عليه السلام ) لعبد الله بن العباس عند استخلافه إياه على البصرة :}
سَعِ النَّاسَ بِوَجْهِكَ وَ مَجْلِسِكَ وَ حُكْمِكَ وَ إِيَّاكَ وَ الْغَضَبَ فَإِنَّهُ طَيْرَةٌ مِنَ الشَّيْطَانِ وَ اعْلَمْ أَنَّ مَا قَرَّبَكَ مِنَ اللَّهِ يُبَاعِدُكَ مِنَ النَّارِ وَ مَا بَاعَدَكَ مِنَ اللَّهِ يُقَرِّبُكَ مِنَ النَّارِ .

ترجمه :

^{(نامه به عبد اللّه بن عباس، هنگامى كه او را در سال ۳۶ هجرى به فرماندارى بصره نصب فرمود)}
با مردم، به هنگام ديدار و در مجالس رسمى و در مقام داورى، گشاده رو باش و از خشم بپرهيز، كه سبك مغزى، به تحريك شيطان است، و بدان آنچه تو را به خدا نزديك مى سازد، از آتش جهنّم دور، و آنچه تو را از خدا دور مى سازد، به آتش جهنّم نزديك مى كند.

_{نهج البلاغه، نامه ۷۶}