حُسنُ الجِوَارِ يَزِيدُ فِى الرِّزقِ . ¹
صِلَةُ الرَّحِمِ و حُسنُ الجِوَارِ يَعمُرَانِ الدِّيَار و يَزِيدَانِ فِى الْأَعْمَارِ. ²
إِنَّ أَعجَل الخَيرِ ثَوَاباً صِلَةُ الرَّحِمِ. ³
در مجموع ، به نظر مى رسد با توجّه به شروطى كه در متون دينى و منابع كلامى ⁴ و فقهى ⁵
براى ثبوت ثواب براى طاعتْ تعيين شده ـ كه مهم ترين آن ايمان است كه كافران را شامل نمى گردد ـ ، مى توان گفت آنچه باور نوبختيان بوده و در برخى احاديث نيز از آن سخن رفته است، ثواب به معناى خاص كلامى (يعنى نفع استحقاقى همراه با تكريم و بزرگ داشت) نيست كه اين امر ، مختص مؤمنان است ؛ بلكه آن را مى توان چيزى از گونه عوض دانست كه عبارت است از نفع استحقاقى عارى از تكريم و بزرگ داشت. ⁶ از همين روست كه سيّد رضى در تفسير آيه «وَمَن يُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَن يُرِدْ ثَوَابَ الْأَخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِى الشَّاكِرِينَ» ⁷ مى گويد:
مراد از ثواب دنيا در اين جا ، منافع و لذّات دنياست كه مجازا و از باب تشبيه ، ثواب ناميده شده است. ⁸