مَنِ ارتَبَط بِرذَوناً يُرِيدُ بِهِ جَمَالاً أَو قَضَاء حَوَائِج أَو دَفع عَدُوٍّ عَنهُ مُحِيَت عَنهُ كُلَّ يَومٍ سَيِّئَةٌ وَاحِدَةٌ و كُتِب لَهُ سِتُّ حَسَنَات. 1
عَن أَبِى جَعفَرٍ عليه السلام قَال : مَا مِن عَبدٍ يُصَابُ بِمُصِيبَةٍ فَيَستَرجِعُ عِند ذِكرِهِ المُصِيبَة و يَصبِرُ حِين تَفجَأُهُ إِلَا غَفَر اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّم مِن ذَنبِهِ و كُلَّمَا ذَكَر مُصِيبَتَهُ فَاستَرجَع عِند ذِكرِ المُصِيبَةِ غَفَر اللَّهُ لَهُ كُلَّ ذَنبٍ اكتَسَب فِيمَا بَينَهُمَا. 2
در احاديث ديگر ، خواندن و گوش دادن و آموختن قرآن ، 3 و آگاه كردن ديگران توسط بيمار از بيمارى خود تا به عيادت بيايند و از حسنه برخوردار شوند، از اسباب محو سيّئات يادشده است. 4
در برخى روايات الكافى ، از تبديل شدن سيّئات ، به حسنات ، سخن به ميان آمده است:
قَال رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله : أَربَعٌ مَن كُنَّ فِيهِ و كَان مِن قَرنِهِ إِلَى قَدَمِهِ ذُنُوباً بَدَّلَهَا اللَّهُ حَسَنَاتٍ الصِّدقُ و الحَيَاءُ و حُسنُ الخُلُقِ و الشُّكرُ. 5
عَن أَبِى عَبدِ اللَّهِ عليه السلام قَال : إِنَّ رَسُول اللَّهِ صلى الله عليه و آله قَال : ... إِنَّ رَبِّى وَعَدَنِى فِى شِيعَةِ عَلِيٍّ خَصلَةً قِيل : يَا رَسُول اللَّهِ و مَا هِي قَال : المَغفِرَةُ لِمَن آمَن مِنهُم و أَن لَا يُغَادِر مِنهُم صَغِيرَةً و لَا كَبِيرَةً و لَهُم تُبَدَّلُ السَّيِّئَاتُ حَسَنَاتٍ. 6
امام باقر عليه السلام در دعاى سجده مى فرمايد :
أسألُك بِحَقِّ حَبِيبِك مُحَمَّدٍ إلَا بَدَّلت سَيِّئَاتِى حَسَنَاتٍ و حَاسَبتَنِى حِسَاباً يَسِيراً. 7
1.همان، ج ۵ ، ص ۴۸.
2.همان ، ج ۳ ، ص ۲۲۴ ، ح ۵.
3.همان ، ج ۲ ، ص ۶۱۱ ـ ۶۱۲.
4.ر . ك : همان، ج ۳ ، ص ۱۱۷. از اين حديث بر مى آيد كه صرفا كسب طاعات ، موجب تكفير گناهان نمى شود ؛ بلكه برخى بلايا نيز مى توانند در شرايطى ، سبب ساز اين امر گردند.
5.همان، ج ۲ ، ص ۱۰۷.
6.همان، ج ۱ ، ص ۴۴۳ .
7.همان، ج ۳ ، ص ۳۲۲.
