معنای انتظار فرج

انتظار فرج، در آیات و احادیث، گاه به معنای « امید به آینده ای روشن و نیکو» و گاه در کتاب های جامع حدیثی شیعی، به «انتظار انقلاب مهدوی» اشاره دارد.

حالت امید به آینده و چشم به راه آینده ای بهتر بودن، از آموزه های اصیل قرآنی و حدیثی است. برای نمونه، آیه ﴿إِنَّ مَعَ الْعُسرِ یسْراً؛[۱]همانا همراه با دشواری، آسانی است﴾ به صبر و پایداری برای رسیدن به آینده ای بهتر، توصیه می کند.

از منظر آموزه های دینی، حالت انتظار فرج، همیشه و برای همه افراد، مطلوب و شایسته است و امید به گشایش فردی و عمومی با ظهور ولی عصر(ع)، بالاترین و والاترین حالت انتظار است.

برخی احادیث، شخص منتظر را از «اولیاء الله» شمرده و او را از برترین مردمان، مخلص حقیقی و همانند کسی دانسته اند که همراه پیامبر(ص) نبرد کرده و یا در جنگ دشوار بدر، همراه ایشان بوده است، یا همچون کسی که در خیمه قائم(ع) حضور دارد و همراه ایشان نبرد می کند و حتّی همانند کسی که در رکاب پیامبر(ص) به شهادت رسیده است.[۲]