آن را تنها آيه منسوخه قرآن تلقى مى كنند، روايتى دالّ بر نسخ در اين كتاب وجود ندارد ؛ ليكن در باره نسخ برخى از آيات به وسيله آيات ديگر، گواهِ روايى وجود دارد، از جمله:
1. در روايتى كه حفص بن غياث ، از امام صادق عليه السلام نقل مى كند، آمده است كه امام فرمود: مردى از پدرم ، امام باقر عليه السلام در باره جنگ هاى اميرالمؤمنين عليه السلام مى پرسد، [آن مرد به حسب ظاهر نسبت به جنگ هاى امام على عليه السلام اعتراض داشته است] و ايشان عليه السلام در پاسخ فرمود :
بَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّداً صلى الله عليه و آله بِخَمْسَةِ أَسْيافٍ: ثَلاثَةٌ مِنْهَا شَاهِرَةٌ ، فَلاتُغْمَدُ«حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا»^۱وَ لَنْ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا ، فَإِذَا طَلَعَتِ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا آمَنَ النَّاسُ كُلُّهُمْ فِى ذَلِكَ الْيوْمِ ، فَيوْمَئِذٍ لاينْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِى إِيمانِها خَيراً وَسَيفٌ مِنْهَا مَكْفُوفٌ وَسَيفٌ مِنْهَا مَغْمُودٌ سَلُّهُ إِلَى غَيرِنَا وَحُكْمُهُ إِلَينَا؛^۲خداوند پيامبر صلى الله عليه و آله را به پنج نوع شمشير مبعوث نمود كه در سه نوع آن شمشيرها برهنه و از نيام كشيده بود و اسلحه بر زمين گذاشته نمى شود تا هنگامى كه خورشيد از مغرب طلوع كند . پس هنگامى كه خورشيد از مغرب طلوع كرد، همه مردم ايمان مى آورند، و در آن هنگام اگر كسى از پيش ايمان نياورده باشد، ايمانش سودى ندارد. و شمشيرى كه در دست، و شمشيرى كه در غلاف است .
سپس در باره نوع دوم از سه شمشير كشيده فرمود:
...وَ السَّيفُ الثَّانِى عَلَى أَهْلِ الذِّمَّةِ ، قَالَ اللَّهُ تَعَالَى:«وَ قُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْنًا»؛^۳شمشير دوم آن است كه عليه اهل ذمه باشد، [چرا كه ]خداوند فرمود: و با مردم [به زبان] خوش ، سخن بگوييد.