مى شود ؛ چرا كه خداوند عز و جل به پيامبرش صلى الله عليه و آله فرمود: «پس روى خود را به سوى مسجد الحرام كن و هر جا بوديد ، روى خود را به سوى آن بگردانيد ...» .
2. با تشريعِ صيام در قرآن كريم ـ كه به صورت كلّى صورت گرفت ـ ، پيامبر صلى الله عليه و آله و اصحاب وى با ارشادِ آن حضرت ، به صورت شبانه روزى روزه مى گرفتند ، تا اين كه در جنگ احزاب ، به هنگام حفر خندق ، براى برخى از صحابه مشقّت داشت و حتّى به خاطر طول زمان روزه ، به حالت اغما در آمدند، و يا پنهانى كارى را انجام مى دادند. كلينى از ابو بصير روايت مى كند كه امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام در باره آيه «أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ» 1 فرمود :
نَزَلَتْ فِى خَوَّاتِ بْنِ جُبَيرٍ الأَنْصَارِى وَ كَانَ مَعَ النَّبِى صلى الله عليه و آله فِى الْخَنْدَقِ وَ هُوَ صَائِمٌ ، فَأَمْسَى وَ هُوَ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ وَ كَانُوا قَبْلَ أَنْ تَنْزِلَ هَذِهِ الآيةُ إِذَا نَامَ أَحَدُهُمْ حُرِّمَ عَلَيهِ الطَّعَامُ وَ الشَّرَابُ ، فَجَاءَ خَوَّاتٌ إِلَى أَهْلِهِ حِينَ أَمْسَى ، فَقَالَ : هَلْ عِنْدَكُمْ طَعَامٌ؟ فَقَالُوا : لا، لاتَنَمْ حَتَّى نُصْلِحَ لَكَ طَعَاماً فَاتَّكَأَ فَنَامَ، فَقَالُوا لَهُ: قَدْ فَعَلْتَ؟ قَالَ : نَعَمْ ، فَبَاتَ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ فَأَصْبَحَ ثُمَّ غَدَا إِلَى الْخَنْدَقِ ، فَجَعَلَ يغْشَى عَلَيهِ ، فَمَرَّ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله ، فَلَمَّا رَأَى الَّذِى بِهِ أَخْبَرَهُ كَيفَ كَانَ أَمْرُهُ فَأنزَلَ اللّه عز و جل فيه الآيةُ : «وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ» 2 ؛ 3 . اين آيه در باره خوّات بن جبير انصارى نازل شده است كه در جنگ خندق با پيامبر صلى الله عليه و آله بود . وى با حالت روزه ، روز را به شب رسانيد، و برنامه روزه تا قبل از نزول اين آيه [أُحِلَّ لَكُمْ] اين گونه بود كه اگر كسى [به هنگام شب] به خواب مى رفت ، خوردن و آشاميدن بر وى حرام مى شد. با اين وصف ، خوّات شب هنگام ، نزد خانواده اش آمد و پرسيد : غذا موجود است؟ پاسخ دادند : خير! تو
