3 . حسين بن يزيد نوفلى
سوّمين راوى اين سند كه در وثاقت و يا ضعف او تأمّلاتى شده است ، أبو عبد اللّه حسين بن يزيد بن محمّد بن عبد الملك نوفلى ، از اصحاب امام رضا عليه السلام است .
نجاشى در مورد وى گفته است :
كان شاعرا أديبا ، و سكن الرىّ و مات بها... و قال قوم من القمّيّين : إنّه غلا فى آخر عمره ، و اللّه أعلم . و ما رأينا له رواية تدلّ على هذا . له كتاب التقيّة أخبرنا ابن شاذان عن أحمد بن محمّد بن يحيى... و له كتاب السنّة . ۱
شيخ طوسى ، در رجال خود تنها در مورد او گفته است : «له كتاب» ۲ و برقى و كشّى و ابن غضائرى ، هيچ گونه اطّلاعاتى از وى ارائه نكرده اند . ۳
امّا ابن داوود ، ضمن اشاره به گفته هاى نجاشى ، اين شخص را در يك موضع از كتاب خود ، مهمل دانسته است . ۴ مرحوم علّامه حلّى گفته است :
وأمّا عندى فى روايته توقّف : لمجرّد ما نقله عن القمّيّين ، و عدم الظفر بتعديل الأصحاب له . ۵
گفتنى است كه طرفداران مبناى مشهور رجالى ، اين گفته نجاشى را بيشتر دالّ بر ضعف و يا در نهايت ، بر اهمال او دانسته اند ؛ ولى نكاتى مهمّ در مورد اين راوى و ميراث حديثى او وجود دارد كه به نظر مى رسد قابل تأمّل هستند و وجود اين راوى نيز در سند حديث حدوث اسماء ، خللى به آن نمى رساند . اين نكات مهمّ عبارت اند از :
الف . «عبارت قوم من القمّيين» كه در كلام نجاشى آمده ، مبهم است و بلكه تنكير
1.رجال النجاشى ، ص ۳۸ ، ش ۷۷ .
2.سنن ابن ماجة ، ج ۲ ، ص ۱۲۳۳ (ح ۳۷۴۸) ؛ سنن أبى داوود ، ج ۲ ، ص ۴۳۶ (ح ۴۰۱۱) ؛ الجامع الصغير ، ج ۱ ، ص ۵۱۳ ، (ح ۳۳۴۰) ؛ كنز العمّال ، ج ۹ ، ص ۳۸۹ (ح ۲۶۶۲۰) .
3.ر . ك : كنزالعمّال ، ح ۲۶۶۱۵ ـ ۲۶۶۲۰ .
4.رجال الطوسى ، ص ۱۵۲ ، ش ۲۳۴ .
5.ر . ك : رجال البرقى ، ص ۵۴ .
