خوبى استفاده مى شود كه روح القدس ، غير از جبرئيل است. در گزارش اوّل آمده است :
در آن جا فرشته خداوند به او ظاهر شد و در سمت راست چهارپايه بخور ، ايستاد. زكريا ، از ديدن اين منظره ، تكانى خورد و ترسيد. امّا فرشته به او گفت : «اى زكريا! نترس . دعاهاى تو مستجاب شد و همسرت اليزابت ، براى تو پسرى خواهد زاييد و او را يحيى خواهى ناميد. شادى و سرور ، نصيب تو خواهد بود. بسيارى از تولّد او شادمان خواهند شد ؛ زيرا او در نظر خداوند بزرگ خواهد بود و هرگز به شراب و باده ، لب نخواهد زد. از همان ابتداى تولّد ، از روح القدس پر خواهد بود و بسيارى از بنى اسرائيل را به سوى خداوند، خداى آنان ، باز خواهد گردانيد. با روح و قدرت الياس ، مانند پيشاهنگى در حضور خدا قدم خواهد زد تا پدران و فرزندان را آشتى دهد و سركشان را به راه نيكان آورد و مردمانى مستعد براى خداوند آماده سازد» . زكريا به فرشته گفت: «چه طور مى توانم اين را باور كنم؟ من پير هستم و زنم نيز سال خورده است» . فرشته به او پاسخ داد : «من جبرائيل هستم كه در حضور خدا مى ايستم و فرستاده شده ام كه با تو صحبت كنم و اين مژده را به تو برسانم». ^۱
در مورد گزارش دوم آمده است :
در ماه ششم ، جبرائيل فرشته ، از جانب خدا به شهرى به نام ناصره كه در استان جليل واقع است ، به نزد دخترى كه در عقد مردى به نام يوسف از خاندان داوود بود ، فرستاده شد. نام اين دختر ، مريم بود. فرشته وارد شد و به او گفت: «سلام! اى كسى كه مورد لطف هستى! خداوند با تو است» . امّا مريم از آنچه فرشته گفت ، بسيار مضطرب شد و ندانست كه معناى اين سلام چيست. فرشته به او گفت: «اى مريم! نترس ؛ زيرا خداوند به تو لطف فرموده است. تو آبستن خواهى شد و پسرى خواهى زاييد و نام او را عيسى خواهى گذارد. او بزرگ خواهد بود و به پسر خداى متعال ملقّب خواهد شد . خداوند، تخت پادشاهى جدّش داوود را به او عطا