عرفانى ما، از آن سخن گفته اند:

نردبانِ آسمان است اين كلامهر كه زين بر مى رود، آيد به بام
نِى به بام چرخ، كو اَخضَر بُوَدبل به بامى كز فلك، برتر بُوَد.^۱
منّتى كه با بعثت انبيا بر ما نهاده شده، آن است كه طريق دسترسى به راه هاى آسمان را براى ما هموار و ميسّر ساخته اند:

نردبان هايى است پنهان در جهانپايه پايه، تا عنانِ آسمان.^۲
از كنار اين نكته آسان نمى توان گذشت كه انقلابى كه پيامبر صلى الله عليه و آله و پيشوايان پاك عليهم السلام در جهان افكندند، در حيطه عقايد و اخلاق و احكام بود، و آنچه به دست اين خاندان در جهان نوسازى شد، نه شيمى بود، نه فيزيك، نه رياضى و نه پزشكى.
البته پسان تر مسلمانان، و صد البتّه تحت تأثير جهان بينى اسلامى، در اين آفاق هم گام هاى بلند و تحوّل آفرينى برداشتند؛ ولى اين تأثير درازْآهنگِ مع الواسطه، چيزى است، و انقلاب مستقيم و مباشرت در امر آن، چيزى ديگر. پيامبر صلى الله عليه و آله در پيكارهاى اسلامى متعدّد، حضور داشت و هيچ يك از آن پيكارها از حيثِ صناعت نظامى، توسّط آن حضرت به گونه اى ديگر و با ابرازها و وسايل جنگىِ متفاوت با ابزار و وسايل آن روزگار، سامان داده نشد. حتّى خندقِ جنگ احزاب كه به پيشنهاد و برنامه ريزى سلمان قدس سرهساماندهى شد و مايه شگفتى اعراب گرديد. ^۳ نه اختراع پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بود و نه اختراع مسلمان؛ بلكه بخشى از شِگِردهاى رزمى همان روزگار بود كه در جاى هاى ديگرى چون ايران، متداول بود؛ ولى براى عرب، آشنا نبود.
الغرض، انقلابى كه پيامبر خدا بانىِ آن شد، انقلاب در عقايد و احكام و اخلاق بود