حديث قدسي در « الكافي » - صفحه 426

اميدوارى همه بدهم ، به قدر عضو مورچه اى ، از ملكم كاسته نمى شود . چگونه كاسته شود از ملكى كه من سرپرست آن هستم؟ پس بدا به حال آنها كه از رحمتم نوميدند و بدا به حال آنها كه نافرمانى ام مى كنند و از من پروا ندارند . 1
2 . سعيد بن عبد الرحمان مى گويد : با موسى بن عبد اللّه (بن حسن) در ينبع بودم و هزينه سفرم تمام شده بود . يكى از فرزندان حسين عليه السلام به من گفت : «در اين گرفتارى ات به كه اميدوارى؟» . گفتم : به موسى بن عبداللّه . گفت : «بنا براين ، حاجتت روا نمى شود و به مقصودت نمى رسى» . گفتم : براى چه؟ گفت : «چون در يكى از كتاب هاى پدرم ديدم كه خداى عز و جل مى فرمايد : «ـ سپس همان حديث قبل را بيان نمود ـ » . من گفتم : پسر پيامبر! برايم املا كن . برايم املا فرمود . من گفتم : به خدا بعد از اين ، از او حاجتى نخواهم . 2
هفت . احاديثى كه بيانگر سخن خداوند در تورات است . اين دسته ، شامل پنج حديث است :
1 . اسحاق بن عمّار مى گويد : شنيدم امام صادق عليه السلام مى فرمود :
در تورات نوشته است : «اى آدميزاد! هرگاه خشمگين مى شوى ، مرا به يادآور تا تو را هنگام خشمم ، به ياد آورم و با آنها كه نابودشان مى كنم ، نابودت نكنم . و هرگاه ستمى بر تو وارد شد ، به انتقام گيرى من براى خود ، راضى باش ؛ زيرا انتقام گيرى من براى تو ، از انتقام گيرى خودت بهتر است» . 3
2 . امام باقر عليه السلام مى فرمود :
در توراتْ نوشته است ، از جمله مناجات خداى عز و جل با موسى بن عمران عليه السلام اين بود كه : «اى موسى! راز پنهان مرا در باطن خويش پوشيده دار و در آشكارت ، سازگارى با دشمن من و دشمن خود را از جانب من ، نشان بده و با نشان دادن راز

1.همان ، ج ۳ ، ص ۱۰۷ ـ ۱۰۹ ، حديث ۷ .

2.همان ، ص ۱۰۹ ، حديث ۸ .

3.همان ، ص ۴۱۴ ، حديث ۱۰ .

صفحه از 432