پنهانم ، سبب دشنام دادن آنها به من مشو ، تا در دشنام دادن من ، شريك دشمن خود و دشمن من گردى» . 1
ديگر احاديث اين قسم ، عبارت اند از :
3 . كتاب الدعاء ، باب ما يجب من ذكر اللّه عز و جل فى كلّ مجلس ، ج 4 ، ص 255 ، حديث 4 .
4 . كتاب الدعاء ، باب ما يجب من ذكر اللّه عز و جل فى كلّ مجلس ، ج 4 ، ص 256 ، حديث 8 .
5 . كتاب الايمان والكفر ، باب العبادة ، ج 3 ، ص 130 ، حديث 1 .
هشت . احاديثى كه بيانگر سخن خداوند در يكى از كتاب هاى آسمانى است ، بدون ذكر نام كتاب . در اين دسته ، تنها يك حديث وجود دارد :
امام باقر عليه السلام فرمود :
در يكى از كتاب هايى كه خدا نازل كرده ، آمده است كه : منم خدايى كه جز من ، كسى شايسته پرستش نيست . نيكى را آفريدم و بدى را آفريدم . خوشا به حال آن كه نيكى را به دستش جارى ساختم! واى بر كسى كه بدى را به دستش جارى ساختم! و واى بر كسى كه بگويد چرا اين طور و چرا آن طور؟! (چرا نيكى به دست اين و بدى به دست آن جارى شد؟)» . 2
نُه . احاديثى كه بيانگر قول خداوند ، در روز قيامت اند . اين دسته ، سه حديث را در بردارد :
1 . امام باقر عليه السلام مى فرمايد :
چون روز قيامت مى شود ، خداى ـ تبارك و تعالى ـ دستور مى دهد كه يك منادى ، در برابرش فرياد كند : فقرا كجا هستند؟ گروه بسيارى بر مى خيزند . خدا
1.همان ، ص ۱۷۹ ، حديث ۳ .
2.همان ، ج ۱ ، ص ۲۱۴ ، حديث ۲ .
