سَألْتُ اَبا جَعْفَرَ مُحَمَّدَ بنَ عَلىٍ عليهماالسلام عَنْ قولِ اللّهِ تَعالى : «فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ * الْجَوَارِ الْكُنَّسِ» ¹ ، قالَتْ : فَقالَ : إمامٌ يَخْنُسُ سَنَةَ سِتّينَ وَمِئَتَين ، ثُمَّ يَظْهَرُ كَالشّهابِ يَتَوَقَّدُ فِى اللَّيلةِ الظُلَماءِ ، فَإنْ أدْرَكْتِ زَمانَهُ قُرَّتْ عَيْنُكِ ؛ ² از ابو جعفر محمّد بن على عليهماالسلام درباره گفته خداوند متعال كه مى فرمايد : «به فرو روندگان ، قسم نمى خورم ؛ روندگان نهان شونده» . اُمّ هانى مى گويد : امام عليه السلام فرمود : «امام در سال 260 غيبت مى كند . سپس مانند شهاب (نورانى) در شب ظلمانى ، پديدار مى گردد . اگر زمان او را درك كنى ، چشمانت روشن مى شود» .
كلينى ، به سند خود از اُسَيد بن ثعلبه ، از اُمّ هانى ، روايت مى كند كه گفت :
لَقيتُ أبا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بنَ عَلىٍّ عليهماالسلامفَسَألْتُهُ عَنْ هذِه الآيَةِ : «فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ * الْجَوَارِ الْكُنَّسِ» ، قالَ : الخُنَّسُ : اِمامٌ يَخْنُسُ فى زَمانِهِ عِنْدَ اِنْقِطاعِ مَنْ عَلِمَهُ عِنْدَ النّاسِ سَنَةَ سِتّين وَمِئَتَينِ ، ثُمَّ يَبْدو كَالشَّهابِ الواقِدِ فى ظُلْمَةِ اللَّيلِ ، فَإنْ اَدْرَكْتِ ذلِكَ قَرَّتْ عَيْنُكِ ؛ ³ امام محمّد باقر عليه السلام را ديدم و از او درباره اين آيه ، سؤال كردم : «به فرو روندگان ، قسم نمى خورم ؛ روندگان نهان شونده» . فرمود : «امام در زمانش هنگامى كه مردم ، علم به او ندارند ، يعنى سال 260 پنهان مى شود . سپس مانند شهاب نورانى در تاريكى شب ، بيرون مى آيد . اگر آن را درك كنى ، چشمت روشن مى شود .
شيخ صدوق نيز از طريق كشى ، از عياشى ، از ابراهيم بن عطيه ، از اُمّ هانى ثقفى ، روايت كرده است كه نظير همين سؤال را از امام باقر عليه السلام پرسيده و آن حضرت فرموده اند :
نِعْمَ الْمَسْألَةُ سَألْتِنى يا اُمَّ هانئ هذا مَولودٌ فى آخرِ الزَّمانِ هُوَ الْمَهدى مِنْ هذِهِ الْعِتْرَةِ ، تَكونُ لَهُ حَيْرَةٌ وَغَيْبَةٌ ، يَضِلُّ فيها أقوامٌ ، وَيَهْتَدى فيها أقوامٌ ، فَيا طوبى لَكِ