آنچه گفته شد ، بيانگر ميزان پاكى حميده است كه خداوند متعال ، وى را براى پرورش و حمل مولودى پاك ، چون امام كاظم عليه السلام برگزيده بود .
امام صادق عليه السلام درباره اش فرمود :
حُمَيْدَةُ مُصَفّاةٌ من الأدْناسِ كَسَبيكَةِ الذَّهَبِ ، ما زالَتْ الاَملاكُ تَحْرِسُها حَتّى اُدِّيَتْ إلَىَّ كَرامَةً مِنَ اللّهِ لى وَالْحُجَّةِ مِنْ بَعْدى ؛^۱حميده ، مانند شمش طلا ، از پليدى ها پاك است . به سبب كرامتى كه خداوند نسبت به من و حجّت پس از من دارد ، ملائكه ، همواره ، او را نگهدارى كردند تا به من رسيد .
حميده ، از خانواده بزرگان غير عرب بود . امام صادق عليه السلام به بانوانْ امر مى فرمود كه در احكام ، به وى رجوع نمايند . در كتاب جواهر از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه عبدالرحمان بن حجاج ، از آن حضرت سؤال كرد : در اين جا فرزندى به دنيا آمده است ، وظيفه چيست؟ حضرت فرمود : «به كنيزى بگو كه حميده را ملاقات كند و سؤال كند كه با پسرانشان (كودكانشان) در اين جا چگونه رفتار مى كنند؟» . كنيزك رفت و از حميده سؤال كرد . حميده گفت : «در روز ترويه (روز هشتم ذى حجّه) ، شما از جانب او نيّت كنيد و لباس دوخته را از او دور كنيد (لباس احرام به كودك بپوشانيد)» . ^۲
امام صادق عليه السلام هرگاه مى خواست حقوق اهل مدينه را تقسيم كند ، آن را به دست مادر خود و بانوى حرم خويش حميده مصفّا مى داد . ^۳
علّامه مامقانى ، اين بانو را در زمره زنان راوى نام برده و سرگذشت خريدارى او را ذكر كرده است . ^۴