گفت كه او (امام كاظم عليه السلام ) در هنگام به دنيا آمدن از من ، دست هايش را بر زمين نهاد و سرش را به سوى آسمان ، بلند كرد . [حميده ]گفت كه : اين ، نشانه اى است كه پيامبر خدا و وصىّ بعد از وى (على عليه السلام ) از آن ، خبر داده بودند .

12 . خديجة بنت عُمر (العلوى)

خديجه ، دختر عمر بن على بن الحسين بن على بن ابى طالب عليهم السلام است . وى از بانوان فاضل و محدّث است و از عمويش امام باقر عليه السلام روايت كرده است و از او ، عبد اللّه بن ابراهيم بن جعفرى ، روايت كرده است . ^۱
علّامه مامقانى ، درباره او مى گويد : «از شرح حال او خبرى نداريم ، جز روايتى كه كلينى در باب ما يفصل به بين دعوى المحق والمبطل فى أمر الإمامة از وى نقل كرده است و او ، نيكو احوال است» . ^۲
سيد محسن امين ، پس از نقل روايت كلينى ـ كه در بخش حديث خواهد آمد ـ مى نويسد : «از آنچه گذشت ، مكانت و موقعيت خديجه در ميان خاندان و قومش معيّن مى گردد و اين كه از عمويش باقر عليه السلام روايت كرده ، بيانگر صحّت عقيده اوست» . ^۳
احاديث : كلينى ، به اسناد خود از عبد اللّه بن ابراهيم بن محمّد جعفرى ، از خديجه ، دختر عمر بن على بن حسين ، روايت مى كند كه گفت :
سَمِعْتُ عَمّى مُحَمَّدَ بنَ عَلىٍّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِما وَهُوَ يَقولُ : إنّما تَحْتاجُ الْمَرأةُ فِى المَأتَم إلَى النَّوح لِتَسيلَ دَمْعَتُها ، وَلا يَنْبَغى لَها أنْ تَقولَ هُجْرا ، فَإذا جاءَ اللَّيلُ فَلا يَنْبَغى أنْ تُؤذِى المَلائِكَةَ بِالنَّوحِ ؛^۴