دخترش فاطمه داد . چون آن حضرت به شهادت رسيد ، فاطمه ، آن وصيّت را به امام سجّاد عليه السلام داد .
مامقانى مى گويد : «جلال و عظمت شأن و مقام فاطمه ، آشكارتر از آن است كه نيازى به بيان و اقامه دليل باشد» . مامقانى ، پس از نقل خبر كلينى درباره امانتدارى فاطمه ، در امر وصيت ، مى نويسد : «از محتواى خبر ، نتيجه مى شود كه برتر از درجه وثاقت و عدالت است» . 1 ابن حبان نيز وى را از ثقات شمرده است . 2
فاطمه ، از راويان حضرت زهرا عليهاالسلام به طور مرسل ، حسين بن على عليهماالسلام(پدرش) ، على بن الحسين عليهماالسلام(برادرش) ، زينب بنت على عليهماالسلام (عمه اش) ، بلال (مؤذّن) به صورت مرسل ، ابن عبّاس ، اسماء بنت عُمَيس و عايشه است . از او عبد اللّه بن حسن بن حسن بن على ، ابراهيم بن حسن بن حسن بن على ، حسين بن حسن بن حسن بن على ، اُمّ جعفر ، دختر حسن بن حسن بن على (دخترش) ، محمّد بن عبد اللّه بن عمر بن عثمان (معروف به ديباج) ، عايشه دختر طلحه ، هشام بن زياد ، عُمارة بن غزية انصارى ، يحيى بن ابى يعلى ، شيبة بن نعامة ، زياد ابو هشام والد ابى مقدام هشام بن زياد ، سليمان انصارى ، مصعب بن محمّد و زهير بن معاويه ، روايت كرده اند . 3
احاديث : كلينى ، به سند خود از ابوحمزه ، از عبد اللّه بن حسن ، از مادرش فاطمه دختر حسين عليهم السلام روايت مى كند كه گفت :
قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : ثَلاثُ خِصالٍ مَنْ كُنَّ فيهِ اسْتَكْمَلَ خِصالَ الإيمانِ ، إذا رَضِىَ لَمْ يُدْخِلْهُ رِضاهُ فى باطلٍ وَإذا غَضِبَ لَمْ يُخْرِجْهُ الغَضَبُ مِنَ الحَقّ وإذا قَدِرَ لَمْ يَتَعاطَ ما لَيسَ لَه ؛ 4
1.تنقيح المقال ، ج ۳ ، ص ۸۲ .
2.أعلام النساء ، ج ۴ ، ص ۴۴ ؛ تهذيب التهذيب ، ج ۱۲ ، ص ۴۴۳ .
3.تهذيب الكمال ، ص ۲۵۵ .
4.الكافى ، ج ۲ ح ۲۹ ؛ وسائل الشيعة ، ج ۱۵ ، ص ۳۶۳ .