قاضى نعمان ، از آن ، با عنوان «جامع حلبى» يا «الكتاب المعروف بالجامع» ياد مى كند و تمامى آن را در الايضاح آورده است . ^۱ رايج ترين نسخه آن را ابن ابى عمير از حمّاد بن عثمان ، از مؤلّف ، روايت كرده است . ^۲ اين كتاب تا دوره هاى متأخّرتر ، در دسترس بوده و نزديك به هزار روايت از آن در كتب اربعه ، نقل گرديده است . ^۳
گفتنى است كه جمعى از اماميه در مَيّافارِقين (شهرى كهن در بين النهرين ، نزديك ديار بكر) از شريف مرتضى (م 436 ق) پرسيدند كه در مسائل شرعى ، به كدام يك از اين كتب استناد كنند : رساله على بن الحسين بن موسى بن بابويه ، كتاب شلمغانى يا جامع حلبى؟ او در پاسخ گفت : «كتب ابن بابويه و حلبى را بايد بر كتاب شلمغانى ترجيح داد» . ^۴
5 . الجامع ، ^۵ معمر بن راشد صنعانى بصرى (م 153 يا 150 ق) ، ^۶ از ياران امام صادق عليه السلام . ^۷ وى اوّلين كسى است كه در يمن ، به تأليف و تصنيف پرداخت ^۸ و از جمله نويسندگان مغازى نيز به شمار مى رود . ^۹ از راويان او ، عبد الرزاق صنعانى و فضل بن دكين هستند . ^۱۰ برخى درباره امامى بودن او تشكيك كرده و او را از رجال عامّه دانسته اند . ^۱۱ با اين حال ، وصف روشنى از شرح حال و كتب وى در