دست نيست .
6 . كتاب فى الحلال و الحرام ، مسعدة بن زياد ربعى (زنده در ميانه قرن دوم) ، از راويان موثّق امام صادق عليه السلام . اين كتاب ، به صورت موضوعى در ابواب فقه نوشته شده و عبد اللّه بن جعفر حميرى ، از طريق هارون بن مسلم ، آن را نقل كرده است . ^۱ شيخ آقا بزرگ تهرانى ، اين كتاب را همان «اصل» مسعدة بن زياد معرفى مى نمايد ^۲ و ابن طاووس از آن ، با عنوان «كتاب» ياد مى كند . ^۳
7 . الجامع فى الفقه ، حسن بن صالح بن حىّ (م 168 ق) ، از اعلام زيديه و فقيه و متكلّم برجسته كوفه . وى معاصر چهار امام شيعه (امام باقر ، امام صادق ، امام كاظم ، امام رضا عليهم السلام ) بوده ^۴ و علّامه حلى ، او را از اصحاب امام باقر عليه السلام برشمرده است . ^۵ شيخ طوسى ، حديث او را از طريق حسن بن محبوب دريافت كرده است ؛ ولى رواياتى از ابن حىّ به نقل از صادقين عليهماالسلاميافت مى شود كه به طرقى غير از حسن بن محبوب ، روايت شده است . ^۶ اهل سنّت ، او را ثقه دانسته و حديثش را پذيرفته اند . ^۷
از متقدّمان ، ابن نديم ، تنها كسى است كه به جامع ابن حىّ اشاره كرده ^۸ و در منابع شيعى ، وى را از صاحبان اصول برشمرده است ؛ ^۹ امّا چنانچه سيّد محسن امين ،