4. مفهوم مخالفت با قرآن

بررسى كتاب آقاى برقعى و ديدن اظهار نظرهايى كه وى در باره مخالفت شمارى از روايات با قرآن ابراز كرده ، نشان مى دهد كه وى در مقوله موافقت و مخالفت با قرآن ، هيچ گونه اطّلاع دقيقى ندارد و هر گونه ناهماهنگى بين روايت و آيه اى را ، مخالفت با قرآن تلقّى مى كند. در حالى كه در بسيارى از اين موارد ، آيه قرآن و روايت ، در دو فضاى مختلف بحث دارند، امّا اشتراك لفظى موجود بين يك واژه قرآنى با يك واژه روايى، موجب شده است كه آقاى برقعى، بين آن دو مخالفت ببيند.
در خيلى از موارد ، داستان، داستان مطلق و مقيّد و يا عام و خاص است ؛ ولى وى آن دو را مخالف هم ديده است. به قدرى اين اشتباهات در كتاب آقاى برقعى زياد است كه گاه انسان در دانش و علم وى ترديد جدّى مى كند. اين قبيل اشتباهات ، در مواردى چنان وضوح دارد كه انسان را به اين گمان نزديك مى سازد كه آقاى برقعى ، از فرط علاقه به تخريب كلينى و كتاب وى ، آموزه هاى علمى خود را به طور كامل فراموش كرده و همه همّ و غم خود را معطوف بى اعتبار كردن كتاب كلينى نموده است.
در نهايت ، يادآور مى شوم كه نقد كامل و منصفانه كتاب آقاى برقعى ، لازم و يكى از كارهاى جدّى اى است كه بايد دانشوران متعهّد شيعى ، كمر همّت به آن بگمارند.