«يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِى الْكَلَــلَةِ إِنِ امْرُؤٌاْ هَلَكَ لَيْسَ لَهُو وَلَدٌ وَلَهُو أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ وَهُوَ يَرِثُهَآ إِن لَّمْ يَكُن لَّهَا وَلَدٌ» ^۱ . ^۲
البته در كنار استدلال هاى كلينى به آيات، استناد ديگران نيز مشاهده مى شود. از جمله، فضل براى اثبات، اين مطلب كه فرزند دختر، از جدّ مادرى خود ارث مى برد، به اين آيه استدلال مى نمايد:
«هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّيَّتِهِى دَاوُودَ وَسُلَيْمَـنَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَى وَ هَـرُونَ وَكَذَ لِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِينَ * وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَى وَعِيسَى وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّــلِحِينَ» . ^۳
بر طبق اين آيه، خداوند، عيسى را ذريّه آدم معرفى كرده، در حالى كه پدر نداشته است . پس چگونه فرزند دختر، فرزند محسوب نشود؟

دو . روايات تفسيرى

در لابه لاى روايات الكافى (بويژه بخش فروع)، به مواردى بر مى خوريم كه به شرح و تفسير آيات پرداخته است.
گرچه تفسير آيات، هدف عمده و اساسى اين بخش نيست، در عين حال، گاهى براى رفع ابهام از چهره ظاهرى آيات، روايات تفسيرى شكل گرفته است.
عبد اللّه بن سنان، از امام صادق عليه السلام درباره اين فرموده خداوند كه : «إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِى بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِّلْعَــلَمِينَ * فِيهِ ءَايَـتُم بَيِّنَـتٌ» »، ^۴ سؤال مى كند. حضرت مى فرمايد: