نشانه هاى روشن، عبارت اند از: مقام ابراهيم، سنگى كه آن حضرت هنگام بناى كعبه بر آن ايستاده و جاى گام هاى مباركش بر آن به جاى مانده است و حجر الأسود و منزل اسماعيل عليه السلام . ^۱
و نيز راوى، از امام باقر عليه السلام در مورد «انّا أنزلناه فى ليلة القدر» سؤال مى كند. حضرت مى فرمايد :
مقصود از ليله مباركه، شب قدر است . ^۲
همچنين راوى از امام صادق عليه السلام در مورد «ذوا عدل منكم» در كلام پروردگار «يـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا شَهـدَةُ بَينِكُم اِذا حَضَرَ اَحَدَكُمُ المَوتُ حينَ الوَصِيَّةِ اثنانِ ذَوا عَدلٍ مِنكُم اَو ءاخَرانِ مِن غَيرِكُم» ، ^۳ پرسش مى كند. امام مى فرمايد:
منظور، دو شاهد مسلمان است .
راوى مقصود از «أو آخران من غيركم» را نيز سؤال مى كند. امام مى فرمايد:
مراد، دو شاهد كافر است . ^۴
كلينى، گاهى در تفسير آيات، به رواياتى استناد كرده كه صدور آن از معصوم عليه السلام بعيد مى نمايد. از جمله:
محمّد بن يعقوب، بإسناده عن أبى بصير، عن أبى عبد اللّه عليه السلام فى قول اللّه عز و جل ـ : «وَ إِنَّهُو لَذِكْرٌ لَّكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْـالُونَ» ، فرسول اللّه صلى الله عليه و آله الذكر و أهل بيته المسئولون و هم أهل الذكر. ^۵
در نقد اين روايت نوشته اند:
اگر مقصود از ذكر، رسول صلى الله عليه و آله است، پس مخاطب آيه چه كسى است؟ و مرجع ضمير «لك و لقومك» كدام است؟ آيا مى توان چنين كلامى را به معصوم نسبت