کوتاه کردن ناخن

پرسش :

در روایات برای کوتاه کردن ناخن، چه نکاتی بیان شده است؟



پاسخ :

کوتاه کردن ناخن، از سنّت است.[۱]فطرت نیز برچیدن ناخن هاست.[۲]پیامبر خدا(ص) فرمود: «هر کس ناخن های خود را کوتاه نکند، از ما نیست؛[۳]زیرا شیطان، میان گوشت و ناخن، روان است[۴]و در آنها جنابت، آلودگی و چرک جای می گیرد».[۵]کوتاه کردن ناخن ها، از بیماری بزرگ، جلوگیری می کند و روزی را سرشار می سازد.[۶]پوشیده ترین و پنهان ترین جایی که شیطان برای چیره شدن بر آدمیزاد می یابد، این است که زیر ناخن جای گیرد.[۷]ناخن ها را از آن رو باید کوتاه کرد که جایگاه شیطان است و فراموشی، از آن سرچشمه می گیرد.[۸]

همچنین در باره کوتاه کردن ناخن در برخی روزها آمده است:

هر کس روز جمعه، ناخن های خود را کوتاه کند، سرانگشت هایش آشفته نمی شود[۹]و از جذام، پیسی و کوری ایمنی می یابد و اگر نیازی به کوتاه کردن نبود، آنها را [کمی] بسای.[۱۰]کوتاه کردن ناخن ها از جمعه تا جمعه، مایه ایمنی از جذام است.[۱۱]هر کس به گرفتن ناخن در هر پنج شنبه عادت داشته باشد، چشم درد نمی گیرد.[۱۲]


[۱]الکافی، ج ۶، ص ۴۹۰، ح ۵ (از امام صادق(ع)).

[۲]سنن النسائی، ج ۱، ص ۱۵؛ کنز العمّال، ج ۶، ص ۶۵۳، ح ۱۷۲۲۸ (از پیامبر خدا(ص)).

[۳]مسند ابن حنبل، ج ۹، ص ۱۲۵، ح ۲۳۵۳۹؛ کنز العمّال، ج ۶، ص ۶۵۱، ح ۱۷۲۲۰.

[۴]الجامع لأخلاق الراوی و آداب السامع، ج ۱، ص ۵۸۹، ح ۷۶۸؛ کنز العمّال، ج ۹، ص ۳۰۱، ح ۲۶۱۰۱.

[۵]مسند ابن حنبل، ج ۹، ص ۱۴۰، ح ۲۳۶۰۱؛ المعجم الکبیر، ج ۴، ص ۱۸۴، ح ۴۰۸۶؛ السنن الکبری، ج ۱، ص ۲۷۱، ح ۸۲۹.

[۶]الکافی، ج ۶، ص ۴۹۰، ح ۱؛ الخصال، ص ۶۱۲، ح ۱۰؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۱۱۹، ح ۲ (از پیامبر خدا(ص)).

[۷]الکافی، ج ۶، ص ۴۹۰، ح ۷ (از امام صادق(ع)).

[۸]الکافی، ج ۶، ص ۴۹۰، ح ۶؛ مکارم الأخلاق، ج ۱، ص ۱۵۴، ح ۴۱۰؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۱۲۳، ح ۱۲ (از امام باقر(ع)).

[۹]مکارم الأخلاق، ج ۱، ص ۱۵۲، ح ۳۹۷؛ کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۲۷، ح ۳۰۸؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۱۲۲، ح ۱۲ (از پیامبر خدا(ص)).

[۱۰]الکافی، ج ۶، ص ۴۹۰، ح ۲ و ۳؛ تهذیب الأحکام، ج ۳، ص ۲۳۷، ج ۶۲۸؛ بحار الأنوار، ج ۶۲، ص ۲۶۸، ح ۵۶ و ج ۷۶، ص ۱۱۰، ح ۶ (از امام صادق(ع)).

[۱۱]الکافی، ج ۳، ص ۴۱۸، ح ۷؛ الخصال، ص ۳۹؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۱۱۰، ح ۴ (از امام صادق(ع)).

[۱۲]الکافی، ج ۶، ص ۴۹۱، ح ۱۴؛ طبّ الأئمّة، ابنی بسطام، ص ۸۴؛ بحار الأنوار، ج ۶۲، ص ۱۴۶، ح ۱۱ (از امام باقر(ع)).



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت