ناآگاه، ديده و شنيده شده كه مى گويند در الكافى، روايات ضعيف وجود دارد و فلان مقدار از روايات الكافى، داراى ضعف است و از اين گونه كلمات و سخنان. حتى در ساليان پيش نيز شخصى، كتابى فراهم آورده و به زعم خويش، روايات صحيحه الكافى را جمع آورى نمود و بيش از نصف روايات الكافى را به اتّهام ضعف، حذف نمود و آن را الصحيح من الكافى ناميد كه اين، خود خطر بزرگى نسبت به فقه و مذهبمان است كه خوش بختانه، اين كتاب، مورد توجّه قرار نگرفت و خيلى زود، به دست فراموشى سپرده شد.
ما از نظر فرهنگى و اعتقادى، وظيفه داريم كه از حريم الكافى و حريم كلينى، پاسدارى كنيم و عمق عملكرد كلينى و عظمت كتاب او را معرّفى و تبيين نماييم و بدين وسيله در حفظ، استحكام، و استقرار پايه هاى مذهب خود ـ كه عمده آن براساس و شالوده الكافى استوار گرديده ـ بكوشيم و بى خبران، مبتديان (و احيانا مغرضان) را هشدار دهيم تا به دست خود، آب به آسياب دشمن نريزند و دين و اخلاق و مذهب خود را تضعيف ننمايند.

تحليلى در باب تقسيم روايات

در ابتدا چند نكته را ياد آور مى شويم:
يك. مسئله صحيح و ضعيف، تنها يك اصطلاح است و معمولاً به سند روايت مربوط مى شود و اين واژه، از عصر سيد بن طاووس و علّامه حلّى ، ^۱ اختراع گرديده و خود علّامه گويد:
نظر به اين كه اهل سنّت و جماعت، ما را به ضعف روايات و فقد شرايط راويان، متّهم كرده اند، لذا ما اين تقسيم و اصطلاح را، جهت رفع و دفع تهمت بر شيعه فراهم