روايت، اقدام نكنيد. ۱
اين، يك سخن عالمانه و عاقلانه، بلكه حكيمانه است كه از منابع وحى و عصمت، صادر گرديده است.
ضعيف، در ديدگاه علماى متقدّم
1 . ميان قدماى مذهب شيعه، گاهى به روايتى كه علم نداشتند كه آيا از معصوم صدور يافته يا نه، ضعيف مى گفتند. طبعا روايتى كه به اين معنا ضعيف است، در واقع، ممكن است ضعيف نباشد.
2 . گاهى به روايتى قوى و معتبر (فى نفسه)، در صورت داشتن معارض اقوى يا قوى نيز ضعيف مى گفتند كه بدان اشاره نموديم.
3 . حتى قدما روايتى را كه يقين داشته اند از امام عليه السلام صادر نگرديده، با اين حال گفته اند: ضعيف و نگفته اند: مجعول و به خودشان اجازه اطلاق كلمه جعل نداده اند.
ضعيف، در ديدگاه علماى متأخّر
1 . متأخّران نيز هنگامى كه مى گويند روايتى ضعيف است، يعنى يكى از رجال آن، اشكال توثيقى دارد .
2 . چنان كه احيانا كلمه ضعيف را بر حديثى اطلاق مى كنند كه داراى قيد و يا شرط غير مشخّصى باشد .
3 . براى روايت مرسله (يعنى روايتى كه سند آن ذكر نشده) نيز كلمه ضعيف به كار برده اند.
آيا در سه مورد متقدّمان و در سه مورد متأخّران، عنوان ضعيف، عنوانى واقعى است و يا تنها يك اصطلاح است؟ آيا به مجرّد عدم ذكر سند، روايت واقعا ضعيف است؟ يا اين كه به معناى مجعول و موضوع؟
1.. بصائر الدرجات ، ص ۴۰ .