پیمان امام مهدی(ع) با یاران خود

امام مهدی(ع) به هنگام ظهور، با یاران خود، بر سر شروطی پیمان می بندد. امام علی(ع) در این باره مى فرماید:

من آنها (یاران قائم) را مى شناسم و نام هایشان را مى دانم.... همراه او به سمت [کوه ] صفا [در ابتداى مَسعا ] مى روند و او به آنها مى گوید: «من با شمایم به شرط آن که ولایت پذیر باشید، دزدى نکنید، زنا نکنید، احرام بسته را نکشید، گِرد کار زشت نچرخید، کسى را جز به حق نزنید، زر و سیم نیندوزید، و نیز گندم و جو ذخیره [و انباشته] نکنید، مال یتیم را نخورید، به غیر آنچه مى دانید، شهادت ندهید، مسجدى را ویران نکنید، مسلمانى را خوار نشمارید، اجیرى را جز مطابق حق لعنت ننمایید، مست کننده اى ننوشید، لباس زربافت و ابریشم و دیبا نپوشید، اجناستان را با ربا مفروشید، خونى را به ناروا نریزید، به آن که خود را از شما ایمن مى داند، خیانت نکنید، هیچ کافر و منافقى را باقى نگذارید، لباس زبر بپوشید و خاک را بالش خود بگیرید، آن چنان که حقّ جهاد است، در راه خدا جهاد کنید، دشنام ندهید، نجاست را پلید بشمارید و به نیکى فرمان دهید و از زشتى باز دارید، که چون چنین کردید، بر من است که دربانى نگیرم و جز همانند شما نپوشم و جز بر همان مَرکبى که شما سوار مى شوید، سوار نشوم و به کم، قانع باشم و زمین را از عدالت پر کنم، همان گونه که از ستم پر شده است و خداوند عزّ و جلّ را آن گونه که حقّش است، عبادت کنم و به تعهّدم در برابر شما وفا کنم و شما نیز برایم وفا کنید». آنان مى گویند: راضى هستیم و تو را در این امر، پیروى مى کنیم. سپس با یک یک آنان دست می دهد.[۱]،[۲]