نامه توقيعى، از ناحيه مقدّسه بوده است.
17 . على بن محمّد، عن محمّد بن على بن شاذان النيسابورى قال : اجتمع عندى خمسمئة درهم تنقص عشرين درهما فأنفت أن أبعث بخمسمئة تنقص عشرين درهما فوزنت من عندى عشرين درهما و بعثتها إلى الأسدى و لم أكتب مالى فيها فورد : وصلت خمسمئة درهم لك منها عشرون درهما. ^۱
اسدى ـ كه در متن فوق، توقيع، از طريق وى رد و بدل شده ـ ، يكى از وكلاى عام امام عصر عليه السلام در سازمان وكالت در دوره غيبت صغراست و چون مضمون توقيع، خبر دادن از يك امر پنهانى است، نمى تواند از طرف خود وى باشد و بايد از طرف امام عصر عليه السلام صادر شده باشد و اسدى، فقط نقش واسطه را داشته است.
18 . الحسين بن محمّد الأشعرى قال : كان يرد كتاب أبى محمّد عليه السلام فى الاجراء على الجنيد قاتل فارس و أبى الحسن وآخر، فلما مضى أبو محمّد عليه السلام ورد استيناف من الصاحب لاجراء أبى الحسن وصاحبه و لم يرد فى أمر الجنيد بشيء قال : فاغتممت لذلك فورد نعى الجنيد بعد ذلك . ^۲
در اين متن، تعبير «من الصاحب» خصوصا بعد از عبارت «فلما مضى أبو محمّد عليه السلام »، كاملاً گوياى آن است كه توقيع، از طرف امام عصر عليه السلام بوده و از اين جهت، در بين توقيعاتى كه در كتاب الكافى آمده، منحصر به فرد است.
19 . على بن محمّد، عن محمّد بن صالح قال : كانت لى جارية كنت معجبا بها فكتبت أستأمر فى استيلادها، فورد استولدها، و يفعل اللّه ما يشاء، فوطئتها فحبلت ثمّ أسقطت فماتت . ^۳
20 . على بن محمّد قال : كان ابن العجمى جعل ثلثه للناحية وكتب بذلك وقد كان