شد. دوست دارم تنها به هفت شرحى كه توسّط محقّقانى كه اغلب ، خارج از حوزه عقل گرايى در حديث هستند، اشاره كنم . ^۱ 1. شرح الكافى ، معروف به «اكبرى» ، از محمّد امين استر آبادى.
2. الرواشح السماوية فى شرح أحاديث الإمامية ، از نويسنده مشهور محمّد باقر حسينى كه بيشتر با عنوان ميرداماد شناخته شده است.
3. شرح الكافى ، ^۲ از ملّا محمّد صالح مازندرانى.
4. الشافى ، از شيخ خليل بن قاضى قزوينى.
5. الوافى ، ^۳ از شاگرد ملّاصدراى كاشانى. 6. مرآة العقول فى شرح أخبار الرسول ، از علّامه محمّد باقر مجلسى كه در دوره صفويه ، «شيخ الإسلام» مطلق ايران بوده است . ^۴ در پايان ، بايد اشاره كنم مجلسى جوان ، محمّد باقر مجلسى ، خود ، گردآورنده دائره المعارفى بزرگ و شگفت آور ، مجموعه حديثى به نام بحار الأنوار است كه ويرايشى از آن در 110 جلد به چاپ رسيده است. در اين مجموعه ، همه احاديث شيعىِ در دسترس مؤلّف ، چه صحيح و چه ضعيف ، گردآورى شده است. البته شايد جامع ترين مجموعه حديثى شيعه ، تأليف آية اللّه سيّد آقا حسين بن على بن احمد طباطبايى بروجردى (م 1382 ق) در 26 جلد است . ^۵ در اين [امام] خمينى گذاشته است . ^۶ اثر ، وى مرهون كلينى