گرفته اند ؟ پاسخ داد: بهترين پدرانم، رسول خدا صلى الله عليه و آله آن را روزه داشت.
پس از نقل اين دو كه يكى موثّق و دومى صحيح است ، توضيح مى دهد آنچه در روايت ديگر آمده ـ كه وقتى از حضرت عليه السلام همين پرسش شد ، پاسخ داد : نه رسول خدا صلى الله عليه و آله و نه هيچ يك از پدرانم آن را روزه نداشتند ـ ، به خاطر اين است كه گروهى مى گفتند روزه شعبان ، همانند روزه ماه رمضان فريضه است و وجوب آن همانند وجوب ماه رمضان است . و اين كه هر كس يك روز از آن را بخورد ، همانند كسى كه روزى از ماه رمضان را بخورد ، بايد كفاره بدهد. و سپس افزوده است:
و إنّما قول العالم عليه السلام : «ما صامه رسول اللّه صلى الله عليه و آله و لا أحد من آبائى عليهم السلام »، اى ما صاموه فرضاً واجباً ، تكذيباً لقول من زعم انّه فرض و إنّما كانوا يصومونه سنّة فيها فضل و ليس على من لم يصمه شى ء ؛ ^۱
گفته امام عليه السلام كه «نه رسول خدا صلى الله عليه و آله و نه هيچ يك از پدرانم عليهم السلام آن را روزه نداشتند» ، يعنى به عنوان روزه فريضه و واجب نگرفتند، تا گفته كسى كه خيال كرده واجب است را تكذيب كند . آنان تنها به عنوان سنّت كه داراى فضيلت است ، آن را روزه مى داشتند و بر كسى كه آن را روزه نگيرد ، چيزى نيست .

سه. ميراث جدّ

كلينى در باب ميراث پسر برادر و جدّ ، نخست روايات چندى را در يكسانى ميان اين دو آورده است. آن گاه رواياتى كه با وجود پدر ، ارثى به جدّ نمى رسد. سپس چندين روايت را در ارث برى جدّ و نيز جدّه نقل كرده كه حضرت باقر عليه السلام و حضرت صادق عليه السلام تأكيد كرده اند ، پيامبر صلى الله عليه و آله به جدّ ، يك ششم داد . برخى روايات ، مطلق است و برخى تصريح دارد كه حضرت صلى الله عليه و آله با وجود پدر، يك ششم به جدّ و نيز جدّه داد.
از جمله روايت عبد الرحمان بن ابى عبد اللّه كه گفته : وارد بر حضرت صادق عليه السلام شدم در حالى كه ابان بن تغلب پيش حضرت بود. گفتم : دخترم درگذشت و مادرم