حمل دوباره كرده و داراى شير شده است .
آن گاه كه وارد سال چهارم شد ، به نرينه آن «حق» و به مادينه آن «حقه» گفته مى شود ؛ چون استحقاق آن را يافته كه بار بر پشت آن گذاشته شود .
وقتى وارد سال پنجم شد ، «جذع» ناميده مى شود .
و هنگامى كه داخل سال ششم شد ، به آن «ثنى» مى گويند ؛ چون دندان پيشينش مى افتد .
وقتى وارد سال هفتم شد ، دندان رباعى اش ^۱ مى افتد و «رَباعى» گفته مى شود .
زمانى كه داخل سال هشتم شد ، دندانى كه پس از رباعى است را مى اندازد و به آن «سديس» گفته مى شود .
وقتى وارد سال نهم شد و دندان ناب (عقب) خود را انداخت ، به آن «بازل» گفته مى شود .
هنگامى كه داخل سال دهم شد ، عنوان «مخلف» دارد . و پس از اين مرحله ، نام خاصى ندارد.
و سال هايى كه در زكات به حساب آمده و از آن زكات گرفته مى شود ، از بنت مخاض (وارد به دو سالگى) است تا جذع (وارد به سال پنجم). ^۲
توضيحات ياد شده ، اختصاص به كلينى ندارد و ديگر لغت دانان نيز آن را آورده اند. چنان كه ثعالبى ، با اندكى اختصار و برخى افزوده ها آورده است. ^۳

2. تفسير زخم هاى بدن و سر

كلينى در بابى كوتاه ، به شرح انواع زخم ها در سر و بدن مى پردازد و در ده عنوان ،