شرح حکمت 128و 129 نهج البلاغه ـ شناخت عظمت پروردگار

^{امام على عليه السّلام می فرماید:}

تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِي أَوَّلِهِ وَ تَلَقَّوْهُ فِي آخِرِهِ فَإِنَّهُ يَفْعَلُ فِي الْأَبْدَانِ كَفِعْلِهِ فِي الْأَشْجَارِ أَوَّلُهُ يُحْرِقُ وَ آخِرُهُ يُورِقُ.

در آغاز سرما خود را بپوشانيد، و در پايانش آن را دريابيد، زيرا با بدن ها همان مى كند كه با برگ درختان خواهد كرد: آغازش مى سوزاند، و پايانش مى روياند.

_{نهج البلاغه، حکمت ۱۲۸}

^{امام على عليه السّلام می فرماید:}

عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَكَ يُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِي عَيْنِكَ .

بزرگى پروردگار در جانت، پديده ها را در چشمت كوچك مى نماياند.

_{نهج البلاغه، حکمت ۱۲۹}