شرح حکمت 153 و 154 نهج البلاغه ـ صبر و پیروزی؛ اثر رضایت به عمل

^{امام على عليه السّلام می فرماید:}

لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ.

انسان شكيبا، پيروزى را از دست نمى دهد، هر چند زمان آن طولانى شود.

_{نهج البلاغه، حکمت ۱۵۳}

^{امام على عليه السّلام می فرماید:}

الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِهِ.

آن كس كه از كار مردمى خشنود باشد، چونان كسى است كه همراه آنان بوده و هر كس كه به باطلى روى آورد، دو گناه بر عهده او باشد، گناه كردار باطل، و گناه خشنودى به كار باطل.

_{نهج البلاغه، حکمت ۱۵۴}