تفسیر قرآن به قرآن

قرآن، معجزه الهی است و هیچ گونه تناقض و اختلافی در آیات آن دیده نمی شود. در قرآن، بخشی، بخش دیگر را تکذیب نمی کند؛ بلکه همه بخش ها یکدیگر را تأیید می کنند و توضیح می دهند.

امامان معصوم نیز در تبیین و تفسیر برخی آیات قرآن، به آیات دیگر و حتّی به کلمه یا حرفی از آن استناد می کردند تا تفسیر واقعی آیات روشن شود.

برای نمونه، امام حسن(ع) در پاسخ سؤال از معنای آیه     وَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ؛[۱]سوگند به شاهد و مشهود می فرماید: «شاهد، محمّد(ص) است و مشهود، روز قیامت. آیا نشنیده ای که خداوند سبحان می فرماید:    يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً؛[۲]ای پیامبر! ما تو را شاهد (گواه) و بشارتگر و هشدار دهنده فرستادیم و فرموده است:    ذٰلِکَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذٰلِکَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ؛[۳]آن [روز    ]، روزی است که مردم را برای آن، گرد می آورند و آن، روزی مشهود است   ».

اکنون نیز این روش به مفسّران قرآن کمک می کند تا در آشکار کردن تفسیر و معنای دقیق آیات و حتّی واژه های قرآن، از آیات دیگر قرآن بهره بگیرند.