أَبُو عَبْدِ اللّهِ الاْءَشْعَرِيُّ ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا رَفَعَهُ ، عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ ، قَالَ : قَالَ لِي أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ عليه السلام :
يَا هِشَامُ ، ثُمَّ خَوَّفَ الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ عِقَابَهُ ، فَقَالَ عَزَّ وَجَلَّ :«ثُمَّ دَمَّرْنَا الآخَرِينَ وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ وَبِاللَّيْلِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ»وَقَالَ :«إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلى أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزاً مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ وَلَقَدْ تَرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ».
امام كاظم عليه السلام فرمود:
اى هشام! آن گاه كسانى را كه خرد پيشه نيستند ، از عذاب خود ترسانيد و فرمود: «سپس، ديگران را هلاك كرديم و در حقيقت ، شما بر آنان صبحگاهان و شامگاهان مى گذريد؛ آيا به فكر فرو نمى رويد ؟»؛ و فرمود : «ما بر مردم اين شهر به [سزاى] گناهى كه مى كردند ، عذابى از آسمان فرو خواهيم فرستاد ، و از آن [شهر سوخته] براى مردمى كه مى انديشند ؛ نشانه اى روشن باقى گذاشتيم» .
الکافی: ج۱، ص۳۰، ح۱۲
