[ دعا نشانه توفيق ]

و بدان كه توفيق يافتن دعا ، علامت رفع بلاست ، چنانچه كلينى رحمه الله از حضرت امام موسى[ كاظم ] عليه السلام روايت كرده كه فرمود : هيچ بلايى نيست كه نازل شود بر بنده مؤمن و خداى تعالى ، او را ملهم سازد به دعا ، مگر آن كه برطرف شدن آن بلا ، نزديك خواهد بود. و هيچ بلايى نيست كه نازل شود بر بنده اى مؤمن و او توفيق دعا نيابد ، مگر آن كه آن بلا ، طويل خواهد بود. پس بر شما باد به دعا و تضرّع به سوى خداى ـ عزَّ و جلَّ ـ ! ^۱

[ كسانى كه دعايشان پذيرفته است ]

و در احاديث ، وارد شده كه : چند كس ، دعاى ايشان مستجاب مى شود : يكى ، دعاى امام عادل ^۲ . ديگر ، دعاى مظلوم كه ظالم را نفرين كند. و خداى ـ عزَّ و جلَّ ـ مى فرمايد كه : من ، انتقام از براى تو مى كشم ، هرچند بعد از مدّتى باشد . ^۳ ديگر ، دعاى فرزند صالح از براى پدر و مادر ^۴ . ^۵ و [ ديگر ]دعاى پدر صالح از براى فرزند ^۶ ، و [ديگر] دعاى برادر مؤمن كه غايبانه برادر مؤمن خود را دعا كند. ^۷
و در بعضى از احاديث ، وارد شده كه : از عرش ، او را ندا مى كنند كه : خداى تعالى ، به تو عطا كند صد هزار برابر آنچه به جهت برادر مؤمن خود ، دعا كردى . ^۸
ديگر ، نفرين پدر بر فرزند . ^۹ ديگر ، دعاى كسى كه به سفر حج يا عمره رفته باشد . ^۱۰ و[ ديگر ] ، كسى كه به جهاد فى سبيل اللّه رفته باشد. ^۱۱ ديگر ، دعاى بيمار ^۱۲
، و در حديث ، امر وارد شده به آن كه بيمار را به خشم نياورند و دل تنگ نسازند . ديگر ، دعاى روزه دار تا وقتى كه روزه بگشايد . ^۱۳
و در حديثِ آمدن جمعى از صوفيه به خدمت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام كه در باب اسراف گذشت ، مذكور شد كه كدام جماعت ، دعاى ايشان مستجاب نمى شود .