آمریكا پس از سرخوردگى در جریان گروگان گیرى جاسوسانش در سفارت این كشور از سوى دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و ناامیدى از پیروزى در این جریان به وسیله فشار سیاسى و تحریم اقتصادى، درصدد حل این قضیه از طریق نظامى برآمد.
دولت كارتر بر اساس نقشه اى بسیار محرمانه جهت آزادى گروگان ها، در ۵ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ شمسى با تعدادى هواپیماى نظامى و ۲۰ هلى كوپتر، حمله خویش را به ایرانِ تازه از بند رها شده، آغاز كرد. این هواپیماها و هلى كوپترها كه حامل موتورسیكلت، جیپ نظامى، توپ، مسلسل و مهمات لازم بودند، در صحراى طبس فرود آمدند تا از آن مكان، عملیات آزادسازى گروگان ها را آغاز نمایند.
با وجود تجهیزات فراوان، كماندوهاى ماهر و آموزش دیده، برنامه ریزى دقیق حمله، عدم وجود مانع و غفلت نیروهاى اطلاعاتى ایران، این بار دست غیبى امداد الهى از آستین شن هاى صحراى طبس بیرون آمد و شكستى سخت و مفتضحانه را نصیب ابرهه صفتان آمریكایى كرد.
ماجراى طبس یكى از رسواترین شكست هاى توطئه هاى امپریالیسم آمریكا علیه انقلاب اسلامى ایران است. بدون شك حادثه طبس و شكست مزدوران آمریكایى على رغم مجهز بودن به پیشرفته ترین وسایل و تجهیزات روز، یكى از معجزات بزرگ قرن به شمار مى آید.
واقعه این روز، نه تنها یك اتفاق ساده، زودگذر و فراموش شدنى نبود، بلكه تمثیلى است ماندگار و همیشگى براى كسانى كه با چشم دل خویش، جز آنچه هست مى بینند و تذكرى است براى اثبات قدرت تامه الهى و سستى كید دشمنان خدا.
