9 مرداد

۹ مرداد
وقوع حادثه جمعه خونین مكه (۱۳۶۶ش)
شرح مناسبت:

در روز نهم مردادماه ۱۳۶۶ شمسى برابر با ششم ذیحجّه سال ۱۴۰۷ قمرى، هزاران زائر ایرانى و تعدادى از زائران دیگر كشورهاى اسلامى در مكه معظّمه و خانه خدا، در حال انجام فریضه الهى برائت از مشركین بودند كه به دست ماموران دولت وهابى عربستان سعودى مورد تهاجم وحشیانه قرار گرفته و به شهادت رسیدند.زائران خانه خدا، مراسم برائت را همه ساله با الهام از تعالیم اسلام و قرآن برگزار مى كنند و در آن، ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد، بیزارى خود را از دشمنان اسلام به ویژه آمریكا و رژیم صهیونیستى اعلام مى دارند.بر اثر این یورش بى رحمانه در خانه امن الهى، چهارصد نفر از حُجّاج ایرانى به شهادت رسیده و بیش از هزار نفر نیز زخمى شدند.حمله به زائران خانه خدا نشان داد كه سردمداران وهابى عربستان، نه تنها لیاقت خدمت به حرمین شرفین در این كشور را ندارند، بلكه براى اثبات سرسپردگى خویش حاضرند احكام مُحكم الهى را نیز زیر پا بگذارند.برگزارى مراسم برائت از مشركین در جریان اجتماع بزرگ و پرشكوه حجّ، تاثیر آن را دوچندان مى كند. با توجه به این اهمیت، رهبر كبیر انقلاب اسلامى حضرت امام خمینى(ره) و مقام معظم رهبرى، حضرت آیت اللّه خامنه اى، همه ساله بر انجام هرچه باشكوه تر مراسم برائت از مشركین تاكید داشته و دارند.

منبع: مركز پژوهشهای صدا و سیما
آیات و روایات:
وقوع حادثه جمعه خونین مكه (۱۳۶۶ش)
قرآن کریم:
وإذ قالَ إبراهیمُ رَبِّ اجعَل هذا بَلَدًا آمِنًا وارزُق أهلَهُ مِن الثَّمَراتِ مَن آمَنَ مِنهُم بِاللّهِ والیومِ الآخِرِ قالَ ومَن كَفَرَ فَامَتِّعُهُ قَلیلا ثُمَّ أضطَرُّهُ إلى عَذابِ النّارِ وبِئسَ المَصیرُ.
وآنگاه كه ابراهیم علیه السلام گفت: پروردگارا! این را شهرى ایمن قرار بده و مردم آن را از میوه ها روزى عطاكن، آنان را كه به خدا وروز واپسین ایمان آورند. (خداوند) گفت: وهركس كفر ورزد، اندكى او را برخوردار مى كنم، سپس او را گرفتار عذاب دوزخ مى سازم و بد سرانجامى است.
البقرة: ۱۲۶
قرآن کریم:
فیهِ آیاتٌ بَیناتٌ مَقامُ إبراهیمَ ومَن دَخَلَهُ كانَ آمِنًا وللّهِ عَلَى النّاسِ حِجُّ البَیتِ مَنِ استَطاعَ إلَیهِ سَبیلا ومَن كَفَرَ فَإِنَّ اللّهَ غَنِی عَنِ العالَمینَ .
در آن نشانه هایى روشن و روشنگر است؛ مقام ابراهیم و هر كس وارد آن شود ایمن خواهد بود. و براى خداست بر مردم آهنگ آن خانه، هر كس كه راهى به سوى آن داشته باشد و هر كس ناسپاسى كند، همانا خداوند از جهانیان بى نیاز است.
آل عمران: ۹۷
قرآن کریم:
أوَلَم یرَوا أنّا جَعَلنا حَرَمًا آمِنًا.
آیا ندیدند كه ما حرمى ایمن قرار دادیم؟
العنكبوت: ۶۷
عبداللّه بن سنان از امام صادق علیه السلام: درباره این آیه كه «هر كه وارد آن شود ایمن است»، پرسید: «خداوند، حَرَم را قصد كرده است یا كعبه را؟» فرمود:
مَن دَخَلَ الحَرَمَ مِنَ النّاسِ مُستَجیرًا بِهِ فَهُوَ آمِنٌ مِن سَخَطِ اللّهِ، ومَن دَخَلَهُ مِنَ الوَحشِ والطَّیرِ كانَ آمِنًا مِن أن یهاجَ أو یؤذى، حَتّى یخرُجَ مِنَ الحَرَمِ .
هر كس از آدمیان به صورت پناهنده وارد حرم شود، از خشم خدا ایمن است و هر حیوان وحشى و پرنده اى وارد آن شود، ایمن از آن است كه مورد هجوم یا آزار قرار گیرد، تا آن كه از حرم بیرون رود.
الكافی: ۴/ ۲۲۶/ ۱.