امام باقر عليه السلام:
إنَّ بَينَ جَبَلَي طُوسَ قَبضَةً قُبِضَتْ مِنَ الجَنَّةِ، مَن دَخَلَها كانَ آمِنا يَومَ القِيامَةِ مِنَ النارِ.
ميان دو [رشته] كوه طوس، خاكى است كه از بهشت آورده شده است. هر كه به آن خاك [براى زيارت] قدم گذارد، در روز قيامت از آتش دوزخ ايمن باشد.
عيون أخبار الرِّضا: ۲/ ۲۵۶/ ۶
امام رضا عليه السلام:
ما زارَنِي أحَدٌ مِن أولِيائي عارِفا بِحَقِّي إلّا تَشَفَّعتُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ.
هيچ يك از دوستان من كه عارف به حق و مقام من باشد زيارتم نكند مگر اين كه در روز قيامت شفاعتش كنم.
عيون أخبار الرِّضا: ۲/ ۲۵۸/ ۱۶
امام رضا عليه السلام:
مَن زارَنِي عَلَى بُعدِ دارِي، أتَيتُهُ يَومَ القِيامَةِ في ثلاثِ مَواطِنَ حتّى اخَلِّصَهُ مِن أهوالِها: إذا تَطايَرَتِ الكُتُبُ يَمينا و شِمالًا، و عِندَ الصِّراطِ و عِندَ المِيزانِ.
هر كه مرا در ديار غربت زيارت كند، روز قيامت در سه جا به داد او مىرسم و از هراسها و سختيهاى آنها نجاتش مىدهم: وقتى كه نامههاى اعمال از راست و چپ پراكنده شوند و هنگام گذشتن از صراط و موقع سنجيدن ميزان [اعمال].
عيون أخبار الرِّضا: ۲/ ۲۵۵/ ۲
