6 ذی الحجه

۶ ذی الحجه
وقوع حادثه جمعه خونین مكه (۱۴۰۷ ق)
شرح مناسبت:

در روز نهم مردادماه ۱۳۶۶ شمسی برابر با ششم ذیحجّه سال ۱۴۰۷ قمری، هزاران زائر ایرانی و تعدادی از زائران دیگر كشورهای اسلامی در مكه معظّمه و خانه خدا، در حال انجام فریضه الهی برائت از مشركین بودند كه به دست ماموران دولت وهابی عربستان سعودی مورد تهاجم وحشیانه قرار گرفته و به شهادت رسیدند.
زائران خانه خدا، مراسم برائت را همه ساله با الهام از تعالیم اسلام و قرآن برگزار می كنند و در آن، ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد، بیزاری خود را از دشمنان اسلام به ویژه آمریكا و رژیم صهیونیستی اعلام می دارند.
بر اثر این یورش بی رحمانه در خانه امن الهی، چهارصد نفر از حُجّاج ایرانی به شهادت رسیده و بیش از هزار نفر نیز زخمی شدند.
حمله به زائران خانه خدا نشان داد كه سردمداران وهابی عربستان، نه تنها لیاقت خدمت به حرمین شرفین در این كشور را ندارند، بلكه برای اثبات سرسپردگی خویش حاضرند احكام مُحكم الهی را نیز زیر پا بگذارند.
برگزاری مراسم برائت از مشركین در جریان اجتماع بزرگ و پرشكوه حجّ، تاثیر آن را دوچندان می كند. با توجه به این اهمیت، رهبر كبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری، حضرت آیت اللّه خامنه ای، همه ساله بر انجام هرچه باشكوه تر مراسم برائت از مشركین تاكید داشته و دارند.

منبع: مركز پژوهشهای صدا و سیما
آیات و روایات:
وقوع حادثه جمعه خونین مكه (۱۴۰۷ ق)
قرآن کریم:
وإذ قالَ إبراهیمُ رَبِّ اجعَل هذا بَلَدًا آمِنًا وارزُق أهلَهُ مِن الثَّمَراتِ مَن آمَنَ مِنهُم بِاللّهِ والیومِ الآخِرِ قالَ ومَن كَفَرَ فَامَتِّعُهُ قَلیلا ثُمَّ أضطَرُّهُ إلی عَذابِ النّارِ وبِئسَ المَصیرُ.
وآنگاه كه ابراهیم علیه السلام گفت: پروردگارا! این را شهری ایمن قرار بده و مردم آن را از میوه ها روزی عطاكن، آنان را كه به خدا وروز واپسین ایمان آورند. (خداوند) گفت: وهركس كفر ورزد، اندكی او را برخوردار می كنم، سپس او را گرفتار عذاب دوزخ می سازم و بد سرانجامی است.
البقرة: ۱۲۶
قرآن کریم:
فیهِ آیاتٌ بَیناتٌ مَقامُ إبراهیمَ ومَن دَخَلَهُ كانَ آمِنًا وللّهِ عَلَی النّاسِ حِجُّ البَیتِ مَنِ استَطاعَ إلَیهِ سَبیلا ومَن كَفَرَ فَإِنَّ اللّهَ غَنِی عَنِ العالَمینَ .
در آن نشانه هایی روشن و روشنگر است؛ مقام ابراهیم و هر كس وارد آن شود ایمن خواهد بود. و برای خداست بر مردم آهنگ آن خانه، هر كس كه راهی به سوی آن داشته باشد و هر كس ناسپاسی كند، همانا خداوند از جهانیان بی نیاز است.
آل عمران: ۹۷
قرآن کریم:
أوَلَم یرَوا أنّا جَعَلنا حَرَمًا آمِنًا.
آیا ندیدند كه ما حرمی ایمن قرار دادیم؟
العنكبوت: ۶۷
عبداللّه بن سنان از امام صادق علیه السلام: درباره این آیه كه «هر كه وارد آن شود ایمن است»، پرسید: «خداوند، حَرَم را قصد كرده است یا كعبه را؟» فرمود:
مَن دَخَلَ الحَرَمَ مِنَ النّاسِ مُستَجیرًا بِهِ فَهُوَ آمِنٌ مِن سَخَطِ اللّهِ، ومَن دَخَلَهُ مِنَ الوَحشِ والطَّیرِ كانَ آمِنًا مِن أن یهاجَ أو یؤذی، حَتّی یخرُجَ مِنَ الحَرَمِ .
هر كس از آدمیان به صورت پناهنده وارد حرم شود، از خشم خدا ایمن است و هر حیوان وحشی و پرنده ای وارد آن شود، ایمن از آن است كه مورد هجوم یا آزار قرار گیرد، تا آن كه از حرم بیرون رود.
الكافی: ۴/ ۲۲۶/ ۱.