گرایش مدنیان به امام علی (ع) با بهره گیری از راویان مدنی
سال
اول / شماره پیاپی
3 /
صفحه
31-57
چکیده :
بنا به شواهد و قرائن تاریخی، مدینه هرچند مولد و موطن تشیع است، ولی هیچگاه یکی از اقطاب تشیع نبوده است. به عبارت دیگر، مدینه را نمیتوان شهری شیعهخیز دانست. اما این بدان معنا نیست که اهالی آن هیچگونه تمایلی به اهل بیت (ع) نداشتهاند، بلکه گرایشهای حبی، سیاسی و علمی هر یک به فراخور خود در برهههای مختلف وجود داشته است. این مقاله درصدد رمزگشایی از گرایش مردم مدینه به ائمه (ع)، پس از رحلت پیامبر (ص) تا پایان عمر شریف امام علی (ع) (40 ه.ق.) است. این مسئله در گرایش به امام علی (ع) متبلور است و احرازِ آن روشهای گوناگونی دارد که نگارنده در مقالات دیگری کاویده است. روش بهکاررفته در این مقاله، بررسی محل سکونت راویان احادیث امام علی (ع) به عنوان جامعه نمونه آماری، برای کشف میزان گرایش اهل مدینه به ایشان است. نتیجه، کشفِ تساوی تقریبی راویان مدنیِ امام علی (ع) نسبت به مجموع راویان غیرمدنی ایشان و اثبات گرایش راویان مدنی احادیث به حضرت علی (ع) و در نتیجه اطلاع نسبی از گرایش مدنیان به ایشان است.
کلیدواژههای مقاله :مدینه، راویان حدیث، امام علی(ع)